Yarın olacak mı emin değilim artık,
gölgeler yok olmaya başlamıştı ilk önce etrafımdan.
Gece susmuştu gri bir sliüet gibi yanı başımda sessizce,
ve aglamak hiçbir derde deva değildi.
Şehrin ağlayışını dinleyen insanların çevresinde.

Artık gitmelisin sende bu sokaklardan,caddeleri geçmelisin.
Belki ağlamalısın sende, şehrin ihanetine dayanamayarak.
Beni sevme hiç çıkar yolum kalmadı artık.
Beni sevme hiç dostum kalmadı.
Bu şehirde artık yabancı,
başka dost şehirler gülümsesin sana bırakta git.

Ben bekleyeceğim emin olmadığım gün doğumu için,
Belki gülümser insanlar tekrar,
belki şehir konuşur benimle eskisi gibi.
Ve bir bahar olur,
sen geri dönen sevgili olursun...