diyelim ki
şarabın kıyısına oturmuşum
üç kat içime işlemiş sarhoşluk
çıldırtan ince telaş
çivit mavisi gökte
bakır çalığı bulutum
kime ne

diyelim ki
benden hergelesi yok aşkta
sınıyorum kalbimi hançer ucunda
uçurumda çiçek yetiştiriyorum
tanrısız peygambersiz tarikatım
aşka / şiire tapıyorum
kime ne

diyelim ki
serden geçtiyim biraz / serseri
deli bozuğum / saklamıyorum...
salınıp duruyor şizofren sarkaç
beynimde / gidip gidip geliyorum
en çok bu halimi seviyorum
kime ne

diyelim ki
geceyi terk etmiş insanlar
salep bardağı kadar yalnız
çakıl taşı kadar adressizim
sabahın çapağını silerken aydınlık
hala kıyıda tünüyorum
kime ne