03.01.2002-Ýsviçre
ÝSÝMSÝZE
(Üçleme 1)

Tenim yetmiyor
ruhumu kavramaya
çiçekli bahçelerinde senin
…………………………
Kucaðýna al beni
kol ve diz içi sýcaklýðýna
sarýl
omurgamda dursun parmaklarýn
………………………….
Kulak ardýnda koku
boyun kenarýnda öpücük
           tuzlu
           ýslak
yarýsý dudaklarýmda
     yarýsý çatlaklarýnda dudaklarýmýn
sonra
hüznümde sen
     sende ben
bende yine sendeki hüzün
korkuyorum
ve yine çekiyorum hazzýmý içime
     içim
      içimden çýkýyor
ve
arsýz bir suskunluða bürünüyor gözlerim
…………………………………………….
Kucak kucaða otururken
          çok ayaklý bir sandalyede
kazak
pantolon
çýkaralým ne varsa
     ama
öpme gözlerimden
çocuksu bir utanca kapýlýyorum yoksa
     ve
      titriyor ellerim
…………………………………………….
Terinin tuzu
     benim terime
içindeki güzellik
     benim içime
          sýrasýyla ben sen ol
           sen de ben
ta ki saldýrana dek güneþ
      perde aralarýndan
oysa öyle sýký sarýlalým ki
      sabaha dek
sýzmasýn yaþamak denilen þey aramýzdan
………………………………………………
Dönüþelim
     durmayalým kýyýsýnda yaþamýn
      hýrçýn çocuklar gibi
      yaþam olalým ölüme kadar….

                          -L-