09.01.2002-Ýsviçre
HEP GÖRDÜÐÜM DÜÞ
(Üçleme 2)

Býrakýp gitme beni ölümün kýyýsýnda
Kuma deðiyor ara sýra
          parmak uçlarým
Sen dokundun sanýyorum
     ürperiyor tüm tüyleri vücudumun
Kýyýya tutunan bir dalga siliyor düþümü
     yeniden yalnýz kalýyorum
omzumda kurumuþ tuz lekelerimle
Býrakýp gitme beni ölümün kýyýsýnda
     Kaburgalarýmý yarýp da verebilsem sana kalbimi
atarken hala ellerimin ortasýnda
     usulca
      sýcacýk
ve sen
öpsen
kan içinde kalmýþ dudaklarýmdan
ilk kezmiþçesine dokunsak
     en yasak olaný yapsak
hayat ve gürültüsü
     kilitleyiverse kendini bir kutuya
unutulduðumuzu sansak
Býrakýp gitme beni ölümün kýyýsýnda
     Uzanýyorum
omzumdaki tuzlarým
     ýslak kumda daðýlýyorlar
Gözyaþlarýmý emiyorum
     dudak kenarlarýmdan
senin saçlarýný düþünüyorum
     ellerini
      gözlerini
kalçalarýný sonra
bilmem kaç metrekare bedeninin
          her noktasýna
deðiyor düþümdeki ben
ve
boðazýmdaki düðümlerle kalýyorum
          sakinliðin ortasýnda
Býrakýp gitme beni ölümün kýyýsýnda
Denizin ortasýnda doðdum ben
ve
senin bedenindir
     ayak bastýðým ilk yer
Arzularýmý çýkarýyorum bir bir
     kuma gömdüðüm yerlerinden
heyecanlanýyorum
     gözlerim buðulanýyor
göðsünün kýrmýzýsýnýn bittiði yerlerde gezdiriyorum
                elimin tersini
hýrýldýyoruz
beraberce boyun eðiyoruz
          bencilce isteklerimize
     oracýkta
      kumun bittiði yerde
Býrakýp gitme beni ölümün kýyýsýnda
Seni üzen ben miydim
     yoksa sen miydin hep bana üzülen
yine kesiyorsun sorularýmý
     baþparmaðýn alýrken yaþýmý
          gözümün yamacýndan
ve
kolun
      dokunuyor boynuma
tüm bedenim ürpertiyle sarsýlýyor aniden
     düþüm bölünüyor
yaþam tekrar
     çýkýyor kutusundan
korkuyorum….
Biliyorum
býrakýp gideceksin beni ölümün kýyýsýnda
ve ben
yeniden denize döneceðim
      tuz damlatýp gözlerime
               anýlarýmýzdan….
                    -L-