...
Bunlar siyah umutların rahmime serpiştirdiği inançsız tohumlar!İşte!Azrailin kaderime karşı durmasına rağmen,ölüm çığlıkları arasında ceninimi mezara götürüyorlar.Anamın ağıdı Kaf Dağından duyulmuş olacakki,baş sağlığına ülkenin ileri gelen aldatılmış kadınları gelmişler.Avucuma koydukları küller,onu yaktığım gün tablada unuttuğum küllerdi!

Otopsimde kalbi çalınmış yalnızlığım hakkımı hangi adaletten sorsun ki?Bilmiyorum kaç zamandır bu bekleme odasında,bu sıradan delilerle,bu sıradan delilik öyküleri*ni dinliyorum.

Azrailin dualarını alarak yoluma devam ediyorum... Karşıma bir uçurum çıkıncaya kadar gideceğim.Bu intihar değil,bu bir hayatı reddir!

Önce o,sonra da ceninim beni terketti.Önce yaşam,sonra ölüm beni terketti!Zamansızlığın arasında bi başıma kaldım.Hiçbir mezar kabul etmiyor bu kapkara vücudu,bu kapkara yalnızlığı.

Şimdi dünyanın sonunu arıyorum...Sonumu arıyorum.'Hepsi yaralar,sonuncusu öldürür.'!