Yaðmur olup topraða kavuþamýyorum, dokunamýyorum gökyüzüne. Mavilerimi çok tan çaldý çirkin ellerin “biliyor musun” saklamaya tenezzül etmediðim O bedenimi þimdi sensiz bulamýyorum, halbuki çokta sýradan biriydin önce sonralarý vazgeçemediðim bir alýþkanlýk olup sýzdýn hücrelerime. Gözlerindeki O sevgiye muhtaç çocuk, ellerindeki marifet, tenindeki kadýnsý kokun sanki geri vermek ister gibiydi ( utanýp ) senin benden aldýklarýný.

Kýrgýndým biraz... daha önce rastlamadýðým týlsýmýnýn bana býraktýklarýna. Çokta kararlý çokta cesaretli gibi duruyordun ancak, korkuyordun da. Bir bildiðin var gibiydi O býçak sýrtý, keskin hilal, çatýk kaþlarýnda. Bitmesin istiyordum bu rüya, hiç bitmesin. Sana ulaþmak için tüm yollarý zorluyordum ve tüm gücümü toplayýp avuçlarýma biraz daha sana yaklaþmaya çalýþýyor, biraz daha kayboluyordum. Yalnýzlýklarýmda aklýma gelen ilk þey oluyordun sonra. Seni seviyor muyum diye düþünüyordum uzun-uzun. Üzerimdeki O ürkeklik, yüzümdeki, yalansý ve kaygan sevinme belirmeleri, sana ait üç beþ parça notta okurken kendimi... düþündüm, seni gerçekten seviyor muyum

Oysa karmaþýk oyunlarýn adamý deðildim ben, mesela sýðara kullanmazdým bazý zamanlar nikotin koklardým küllükten ve bazen bir kýzý sevdiðimi sanýrdým ama sevmez korkardým dedim ya... karýþýk oyunlarýn adamý deðildim ben. Üzerinde durmam sanýyordum küllükteki küller havaya uçar þiirlerimle giderim sanýyordum, sen bana þiir yazmam için lazýmdýn sadece. Seni senden öte yaþayýp üç beþ hatýra olarak kalmalýydýn bende daha fazlasý olmamalýydý, izin vermemeliydim. Karýþýk oyunlarýn adamý deðildim ben... Daha yolun baþýndaydýk sende bana aþýk deðildin çekip gitmeliydin vakit geçmeden, ama gitmedin, gitmemi istemedin, gitmemi istemedim, ikimizde oyun oynuyorduk bana.

Ancak ne tuhaf ki engellenemiyordu aþkýmýz her geçen dakika, her geçen saniye yeni anlamlar katýyorduk birbirimize kýskançlýðýn verdiði o cesarete sarýlýp. Sende benim olmayý kabullenmiþtin artýk O ürkek serçe suretinden kurtulup gözlerini hiçbir yere kaçýrmadan sarýlamasan da tenime “seni seviyorum” gibi kutsal bir sözcüðe hayat verebilecek kadar iyiydin ve ben “siyah kadýn” ( yasak aþkýn ) senin o nazarý bozuk arkadaþlarýnýn gözünde bilmem nasýl biriydim

Yalnýzlýðýn O alaycý hüznüyle yaþarken ben, ( kaç zaman bilinmez ) olur olmadýk çýka geliþlerini bekledim. Üzerinde siyah bir esbap ve küçücük ayaklarýnla nasýlda çabuk çýktýn hayret içimde sonu bulunmayan O yokuþu. Kal desem kalamazsýn biliyorum kýsa ve öz “beni seviyor musun cevap ver” diyordun iþte þimdi cevap veriyorum. Küllükten tadý gelmiyor aþkýnýn, sigaraya da baþladým zaten.
“Seni seviyorum... Seni seviyorum... Seni seviyorum...”