Dokuz ay karnında taşıdın
Ben doğarken feleğini şaşırdın
Oldukça kötü günler yaşadın
Zorlukları tek başına kucakladın
Bununla bitmedi senin vazifen
Ben doğduktan sonra başladı
Esas senin dolmayan çilen
Senin uğruna canımı versem
Hakkın ödenmez be anam !
          
Günlerce hayatın kahrını çektin
Her gün eriyerek dirhem dirhem
Anlayamaz seni o çileyi çekmeyen
Aylar derken yıllar geçti
Tam yirmibeş sene göçtü
Saçların beyazladı gençliğin bitti
Hayat boyu seni omuzlarımda taşısam
Hakkın ödenmez be anam !
          
Bu hayatın acısını çeken bilir
Çekmeyene sorarsan vız gelir
Senin yerin cennetin başköşesidir
Yaşamla uğraşırken her gün
Kendine bakamadın ha bu gün ha yarın
Tarihe geçecek kadınsın sen
Eşin bulunmaz senin cefakar anam
Gece gündüz ağzına beslesem
Hakkın ödenmez be anam !
          
Hep aşağı gördü seni arkadaşların
İçindeki güveni hiç yitirmedin
Yılları çiğnedin adım adım
Feda ettin gençliğini hayata
Her lokmanı yuttun yana yana
Sen yalınkat değil tam bir ana
Senin için canımı versem
Hakkın ödenmez be anam !
          
Sen ana olduğunu bilemedin
Dertlerle oğraştın hiç sevinemedin
Üzüntünden yaşadığını bilmedin
Sen hiç yürümedin hep koştun
Her gün içmeden sarhoş oldun
Kahrından konuşamadın hep sustun
Sana her gün tapsam
Hakkın ödenmez be anam !
          
Korkmadan geleceğe umutla baktın
Gençliğin geçti yaşamla savaştın
Hep güçlü oldun hiç yılmadın
Telaş etmek alışkanlık olmuştu
Koşarken her gün canına doymuştun
Dünyada dillere destan olmuştun
Her zaman başımın tacısın
Hakkın ödenmez be anam !

Her gün umutlar içinde yaşadın
Bir mucize bekleyip dertlerle uğraştın
Sen hayattan hiç korkmadın
Hayat benden korksun derdin
Kurduğum düşler elbet bir gün
Gerçek olacak sabır dedin
Hayat boyu kölen olsam
Hakkın ödenmez be anam !
          
Geleceğin tablosunu çizerdin hayalinde
Her akşam ay ışığı altında
Saçlarımı okşarken benim
Sabah olur kuşluk vakti gelirdi
Orasını burasını düzeltirken tablonun
Uykun gelmezdi senin
Kara kalemlede olsa güzeldi o tablo
Düşündüklerin hayal olsada senin