Bütün gün tek baþýna
Yavaþ adýmlarla sýrtýnda kamburuyla
Dolaþýr oda içinde üzgün ve yorgundur o
Bazen güler bazen konuþur kendi kendine
Kalmýþtýr daðýn baþýnda yalnýzdýr o
Soðuk bir kýþ gecesi
Rüzgarýn uðultusu ýslýk sesi
Sobanýn içinde yanan odun çýtýrtýsý
Yaþlý yüzüne vuran ateþin sýcaklýðý
Gerilere geçen günlere götürmüþtür onu

Ne arayan vardýr ne de soran onu
Yalnýzdýr o çok yalnýzdýr tek baþýna
Gözlükleri gözünde oyalanýr elinde
Sanki birþeyler örüyormuþ gibi örgüsüyle
Can sýkýntýsýndan yalnýz baþýna o
Gözleri kapanýr arada bir düþer öne doðru
Bir ara çýtýrtý duyulur,birden irkilir
Yaðmur baþlamýþtýr cama vurur pýtýrtýsý
O unutur yalnýzlýðýný arkadaþ olur ona
Cama vuran yaðmur damlacýklarýnýn sesi

Dayanamaz yaþlý vücut gaflet basar onu
Duvardaki saatin tik tak tik tak çalýþma sesi
Uykusunu getirmiþtir onun tutamaz kendisini
Gözlüklerini çýkarýr örter üstünü
Kývrýlýrkalýr hemen oraya þilte üstüne
Sýcacýk oda içinde uyuyakalmýþtýr o
Gözpýnarlarýndan akan yaþlardan belli ki
Dalmýþ yine derinlere eskileri düþünmüþtür o
Bazen derin nefes alýyor bazen nefesi kesiliyor
Kimbilir belki de çocuklarýný özlemiþtir o
Belki de gerilere gitmiþ eski günleri
Görüyordur rüyada olsada mutludur o
Hiç olmazsa uyurken yalnýzlýðýný unutmuþtur o
Yüz ifadesinden belli ki
Bazen aðlýyor görüyor kötü günleri
Bazen de gülüyor görüyor güzel günleri
Hiç olmazsa rüyada yalnýz deðildir o

Neler görmüyordur ki o rüyasýnda
Kimbilir ah neler ah o eski günler
Zamanýnda kimbilir neler çekmiþtir o
Ah ne içini yakan acý tatlý üzüntüler
Zengin ve fakirlik günler
Belli ki yýpratmýþ onu o eski günler
Zamanýnda beþ çocuk doðurmuþ o yuvaya o
Özenle büyütmüþ eðitmiþ onlarý o
Onlar ise bakamamýþlar bir anaya
Atmýþlar onu yalnýz baþýna bir ovaya
Boþuna gelin dememiþler adýna
Neler çektirmiþler o zavallý kadýna
Kocasý baþýnda olsaydý öyle mi olurdu ya
Daðýn baþýnda hiç yalnýz kalýr mýydý o ya

O kýzmýyordu yine çocuklarýna
Sað olsunlar yeter diyordu bana
Çünkü biliyordu çocuklarý baský altýnda
Atmýþlardý onu daðýn baþýna
Son olarak görmüþtü onlarý o
Onu getirdikleri gün daðýn baþýna
Býr daha uðramamýþlardý onun yanýna
Oralarda çok yalnýzdý o tek baþýna
Acý tatlý yaþadýklarýný o eski günleri
Çocuklarýný görüyordu rüyada tam o sýrada o
Acý acý kapý kakýlýr önce rüyada sanar o
Sonra birden irkilir anlar ki kapýdýr o
Yaþlý vücudu ile aðýr aðýr güçlükle kalkar o
Sevinir en sonunda çocuklarý geldi sanar o
Kapýyý açýnca hayal kýrýklýðýna uðramýþtýr o
Toparlanýr sevinir çünkü yýllardan beri
Ýlk olarak bir insan yüzü görmüþtür o

Bir küçük çocuk bir de annesi
Üstleri baþlarý çamur içinde gözleri yaþlý
Anlatýrlar dertlerini ona yaslý yaslý
Kaza yapmýþlar kocasýný kaybermiþtir kadýn
Gömerler bahçenin köþesine mezar kazýp
Bir taraftan sevinmiþtir yaþlý kadýn
Yalnýz deðildir artýk vardýr bir arkadaþý
Ýçindeki insandýr mezar olsada orasý
Her gün saatlerce konuþur aðlaþýr onunla o
Olmuþtur ona orasý sanki býr dert yuvasý
Sonradan öðrenir ki, ölen onun yavrusu.