Sevmek vakitsiz gelmektir dünyaya
yeşermemiş otlara bir umut
yıkılmış duvarlara bir destektir

sevmek vakitsiz girmektir
sokaktan eve
erkenden sobayı yakıvermek
tüten zehri içine çekmektir bile bile

sevmek çay içerken dilinin yanmasıdır
tad alamamaktır yaşamaktan sevgilisiz
ve hayal etmektir şekerli günleri

sevmek kapı dışarı kovulmaktır
ya bir kalpten ya da işyerinden
esir olmaktır güzel havalara
güneşe aldanmaktır

sevmek vakitsiz ayrılmaktır dünyadan
tam bulmuşken kaybetmektir kendini
toprakta bir anı olmuştur artık
sulanırsa çiçek veren...