dudakların öfkeli ve yorgundu öpüşmekten
karşımda duruyordun tüm çocuksu güzelliğinle

satılık bir ruh, kiralık bir beden

ısmarlama aşkların sarhoş kollarında
istenmeyen mutluluklara mahkum olup
terk edilemeyen hazlara gömülürdün
hiç sevdalar arasında...

solgun bir güzellikti seninki
hep beklenilen
ama hiç kavuşulamayan
sevdaların solukları gibi

kısık-kısık

yaşanılamamış anıların silikliği
ve soğukluğunu taşırdı
dilinde damağında kalan tat

bakar bakar
düşlere dalardın
yaşanılamayanların siluetleri geçerdi
gözlerinin önünden birer birer

dudakların öfkeli ve yorgundu öpüşmekten
sen kendini öper, kendini koklardın
ısmarlama aşkların ten kokularında

asla yansıtmayan birer aynaydı
içine giren her dünya
ağlardın var olmayan yüzünün solgunluğuna

hiç sevdalar arasında...
hiç sevdalar arasında...

Gizem Ozan ‘04