Yeryüzünde, en çok okunan bir kitap olması,
İlahi bir mesaj olduğundan saygı duyulması,
Öpülerek alnımızla okşanması,
Taziyelerde okunması,
Hayırlı işlerde, teganniye kaçılması,
Siyasilerin, istismar ederek güç bulması,
Her bir evin, başköşesinde bulunması,
Çocuklarımızın, yaz kursu kitabı olması,
Nikâhlar kıyılırken, bir illiyet kurulması,
Erkek sünnetinin gereği sanılması,
İhtiyaç sahiplerinin, şifa için okutması,
Fanilerin, kurtuluşu sanılması,
Kursların sayılarının artması,
İmam ve müezzinlerin beş vakit sınırlaması,
Tartışmaların konusu yapılması,
Fakat bir çözüm bulunamaması,
İslam âleminin uydu kalması,
Din ulularının ruhsat sayması,
Evrenin vicdana hapsedilmesi,
Ahirin ütopya görülmesi,
Zahirin âdemi beşeri kuşatması,
Büyük alametlerin beklenir olması,
Din adına rasgele konuşulması,
İnancın aşağılanması,
Tesettürün teferruat sanılması,
Sekülerliğe kapı aralanması,
Çaresizliğimizde başvurulması,
Lafazanlığın fazilet sanılması,
Haysiyetin paralanması,
Mukallitlerin artması,
Evrensel bir mesaj olmasına rağmen, okuyanlar tarafından hiç anlaşılmaması bizleri çözümsüzlüğe mahkûm ediyor. Din tacirleri Pazar paylarının kaybolmaması adına sürekli telora ediyorlar.
Vatandaşın çaresizlik içinde çırpınarak vaziyete mahkûm olması, hala nereye kadar sürecek?