Her başlangıcı olan,
Sevgiyi, hadsiz sunan,
Hazzı, zevkin karıştığı,
İlkbaharını yaşayan güldü…
Gül bir cazibe merkeziydi…
Her insan koklamak isterdi…
Ancak gül, birini seçecekti…
Sabretti, bekledi nihayet seçti…
Seçtiği insan, sima olarak hastı…
Kıyafet bakımından yakışıklıydı…
Lisanı hal olarak, elan bir romandı…
Anlaşıyor, koklaşıyor, geziyordu…
Zaman hızlı aktı, merak kalmamıştı…
Her geçen gün haz, zevk azalıyordu…
Nezaket kayboluyor, ikram bitiyordu…
Sabır katlanıyor tahammül bitiyordu…
Gereksizlik gündemi terk etmiyordu…
Kaprisler çoğalıyor, hadler siliniyordu…
Kiriz eşikte belirmişti, nöbet kesindi…
Süreç hızlandı, bir aşk filmi başlatmıştı…
Nizah uzuyor, suçlamalar zirve yapıyordu…
Sesin ritmik vurguları, sınır tanımıyordu…
Yankılanıyor, kaygı, telaş, panik artıyordu…
Kırılan cam, uçan vazo, patlayan ekrandı…
Aşk filmi çaresizdi, bitmeliydi, gitmeliydi…
Gitti, gitmesine fakat güller yerleri süpürdü…
Akan kan, hakikatte bir kan değildi, güldü…
Sevgi semboleydi, aşkın yatırımıydı, dündü…
Yüzlerden akan damlalar, solan bir güldü…