Yüreğimin yanan Katresinde,
Ümit yolculuğu yanmayandı.
Donmayan bir kandı, akandı,
Yalnızlığıma kanandı, anardı…

Hislerini söyleyemeyen ardı,
Derinliğinde manalaşan nardı.
Hayâyı önceleyen bir nazardı,
Bazen kızar, üzülünce yazardı…

Çekinirdim, edebi perdelerdim,
Kalb benimdi söyleyemezdim,
Hisseder, ama neyler bilmezdim,
Kendi halimdeydim, hederdim…

Biliyorum, manayı resmediyor,
Gizemlerini aksediyor, sunuyor,
Nağmelerde arıyor, sabrediyor,
Kor olan aşkını yaşamak istiyor…

Neylesin beni, içimdeki hasreti,
Kendine olan hislerimi, ahvalimi,
Gündü, güneşti, en güzel bir güldü,
Halimden habersiz, bir ümidimdi…