Sensiz Yaşamak

Uzatıyorum ellerimi, yoksun.
Yüreğimde yumruk gibi bir sızı…
Ne yana baksam, uçurum…
Neye dokunsam, buz dağı…
Üşüyorum.
Ardında bir bozgun bırakıp nereye gittin kim bilir?
Susuyorum.
Sözcükler dudaklarımda esir.
Bil ki, toprak sensiz eskisi gibi cömert değil.

Uzatıyorum ellerimi, yoksun.
Gözlerimde hıçkıran bir çocuk…
İçimde, en derinlerimde asRLIK BİR BOŞLUK…
Dayanamıyorum.
Nerdesin?
Nerde o senli sabahlar?
Nerde inadına haykıran sesin?
Ve o aydınlık şarkılar…
Özlemek dedikleri bu olsa gerek,
Her gün kokunu getiriyor rüzgârlar,
Yağmurlara karışıyor nefesin.
Sensizliğe alışamıyorum.

Şehir kapayınca gözlerini,
Seni düşünüyorum.
Gün, geceye yaslayınca başını,
Odalara sığamıyorum.
Çaresizlik… dedikleri bu olsa gerek!
Kalbim parçalara bölünüyor,
Boğazımda bir şey düğümleniyor,
Sensiz yapamıyorum.

Ellerimi uzatıyorum, yoksun.
Bir gelsen, bir gelsen… bitecek oysa bu meymenetsiz yalnızlık.
Ah, ah bu sancılı ayrılık!
Yüreğine dokunamıyorum günlerdir,
İçimi ısıtan gülüşüne sarılsam…
Yok ki başucumda gözlerin.
Pencereden eylül sızıyor içeri,
Çürüyor yüzüm; sesim eskiyor.
Zaman, alev alev yanıyor.
Dudaklarımda bir özlem şarkısı…
Bu gözyaşları da neyin nesi yanağıma süzülen?
Ya bu acı... ömrünü ömrümden sürgün eden?
Yaram ağır,
Gittiğin günden beri yüreğim sağır.
Hayallerim sersefil,
Günler artık geçmiyor mu ne?
Yaşamak, o eski yaşamak değil!

On günde bir asır yaşadım; yaşlandım sanki.
Karlar yağdı içime,
Ardından dev bir ayaz…
Sabahları sensiz uyanmak,
Nasıl bir acizliktir anlatılamaz.

Özlemek, ateşlerde yanmakmış yeni öğrendim.
Ağlamak, denizlerde boğulmakmış, nerden bilirdim.
Her şeyi erteliyorum,
Sen gelmeden gülmek yok, duyuyor musun?
Mevsimlerden sonbahar,
Sen de yoksunya…
Artık şarkıların ne anlamı var?
Hasret ağır…
Sen gittin gideli, yüreğim sağır.

Ellerimi uzatıyorum, tutmuyorsun.
Hüznün elleri değiyor saçlarıma,
Sana ağlıyorum.
Sûretin düşüyor duvarlarıma,
Nefesin geziniyor odamda.
Yitik bir çocuğum uzaklarında.
Hayallerim sersefil,
Günler artık geçmiyor mu ne?
Yaşamak, o eski yaşamak değil.
Hasibe Gezgin
26.09.2002
Seninle bir yolculadım gülen gözlerimi. Senli anılara hayata tutunuyorum şimdi. Uzaktasın belki; aramızda dağlar var, yollar var… Ama yüreğim kanatlanıp geliyor her sabah senin şehrine. Bil ki, bu küçük kız seni çok özlüyor abi.