On üç müydü, on dört müydü bilmem
Açıldım dünyaya
Saldım yelkenlilerimi bilinmez sulara
Büyüdüm.

Gözlerim faltaşı, gözlerim yaşlı
Tanıdım dünyayı
Koptum şehrinden geçmişimin
Yeni bir kentle yeni insanlarla yoğruldum
Düşlerimi çamaşır iplerine astım
Büyüdüm

Zoru gördüm yılmadım
Çığlıklar, baskı
Bozuk psikoloji
Hepsini geride bıraktım
Büyüdüm

Ben olmalıydım
Tutunabilmek için dallarına bu koca çınarın
Çok yıprandım, yalpaladım
Ellerim acıdı, ellerim kanadı
Bırakmadım
Büyüdüm

Kapılar kapandı kara kuru
Ağladım ama hiç saçmadım yollara umutlarımı
Kapılar açtım kendime
Tırnaklarımla kazıdım
Tüm yanlışları
Geriye bir tek doğrularımı bıraktım
Büyüdüm

Doğanın ellerinden tuttum
Nankörlük etti
Kaybettiklerim oldu benden
Kentim yokoldu
Evim yıkıldı
Ben yıkılmadım
Büyüdüm

Şimdi ışığın aldı beni
Bebeğim.
Çamlıca tepelerinden güneş nasıl doğuyorsa
Öyle doğdun,
Seni izledim.
Kanayan ellerimde
Şimdi senin ufacık ellerin
Çoğaldım,
İki oldum
Bebeğim.
Uyu şimdi,
Uyu bebeğim.
Uyu,
Büyü bebeğim.
Ben büyüdüm.