Hani bazen bir anda kan şekeri yükselir
Kalbimizin atış hızı o canı çaresiz bırakır
Yutkunmamız hız yaparken, nabız artar
İşte o anda bir merak yavaşça bizi sarar

Her vakit hazır olduğumuzu beyan ederiz
Hatta meydanlarda, ölümle dalga geçeriz
Nasıl olsa bizde o gün elbet öleceğiz deriz
Lakin emanet olan can çıkarken çaresiziz

O an ve tükenen zamanda en sevgili tenin
Fevkalade önem vererek baktığın bedenin
Ona anlamlaştıran bir değer katan en derin
Ruh içinde ki melalin çaresizdir an biterken

İşte o an öyle keyfiyet kazanır ki bu zaman
Senin için bazen geçmeyen merak içinde an
Haz muhayyilesiyle koşuşturduğun her biran
Arasat içinde duracak senin için geçmez olan

Sen hala oyalan heyhat avuntuyla aşkı anan
Karanlıklarda bir korkuyla yaşlaşarak bakan
Amansız sabrın içinde durmadan nefes alan
Sen ki sevdalarını ahirine saklayan güzel can