Hazanın düşen yaprakları arasında o an
Korkunç bir nidanın aksetmesi duvarda
Amansız bir tokat haletiyle sineye inince
Bedenin tüm hissiyat çeperinde sarsıldım

O ses ısrarla “unut” unutmalısın diyordu
Sanki bir anda hayat iksirimi o bitirmişti
Dil hareketsiz, ten renksiz beden isteksiz
O anda deprem derinliğinde kaldım şevksiz

Muhayyilen dondu, ağzım asla açılmıyordu
Gören hayırdır diyorlar lakin kim umurdaydı
Can çekilmiş, nefes tükenmiş ne acı bir andı
Allahım bu sızıyı düşmana dahi yaşatma duası

O bunlardan habersizdi ne haldeyim kim bilirdi
Kendi derdinin arifiydi, tavsiyede etmek isterdi
Ama ne bilirdi ki buna asla canda dayanamazı
Kendi köşesinde itminan içinde alınacak hazları