Nedametin nisyanıyla geçiyor zaman
Kim diyor ki sana aranıyorsun her an
Meraklanma elbet gelecek o aklanan
Takatin, mütemadiyen kesildiği biran

O zatı zülcelâl ki en yakınımızda olan
Göstermeye ne hacet sızıyı veren Hak
Niye utanırsın ki ey hak içinde ki apak
Aşk sızısı anlaşılsaydı mecnunluk niye

Sen yeter ki esirgeme verilen sevgiyi
Kalpte aşikâr olur Hak Taala dileyince
Sen yeter ki bir vehim sanma sevdayı
Gönülde yeşeren sır durumunda ki aşkı

Sen sözlerin en latif olanlarına layıksın
Sen mevcudat içinde en çok anlamlısın
Sen çölleşen gönlün, gülistanı baharsın
Sen harikasın, bir başka olan bir nazsın

Eğer hiçliğimden dökülen mısralar üzerse
O pak gönlü zerre miktar olsa zedelersem
Bir nedametin içine sürüklersem en sefilim
Kalemimi kırarım yutkunur kenara çekilirim

Ölüm ne kadar mükemmel bir diriliş aynası
Ebedi bir hayatın başlangıcı, sevgililer diyarı
Zahirden kurtulmak günahtan arınmak hazzı
Hakikatin karşılaması arzın vuzuha ermesidir