Yavaşça sıra ile açılıyordu perdeler
Sanki kat kat katlanmış gizemlerdi
Açmaz güller aşksız geçen ömürler
Bir bir gün ışığına hasreti yaşıyordu

Bir ömrün bedeli hak hakikat adına
Aşk, sevda kahrıyla demlenmek ise
Güzellikler adına hizmet bir şevkse
Razıyım elbet bu can perişan olsa da

Halime sirayet eşmişse, bir edebi hal
Hak rızasıyla yaşamak ne büyük melal
Ar sevda yolunda hiç durma sineni sal
Sen zan’ı bırak hakikat nuru içinde kal

Kime kaldı ki, kalanlar kim için vardı ki
Olmayacak cihanda bir nefes hilkat gibi
Terki diyar sakinleri haşyet içinde sanki
Mahşer telaşı içinde artık ne yapsalar ki

Bir nefeslik can Hak yolunda divane olan
Aşk meramıyla soluyan, sevda ile bakan
Her bir atışıyla kalbinin sahibini anan can
Sen aşk yolunda şakıyan hanif olan insan