Bir akşamın puslu sokaklarında
Düşünceler alabildiğince cömert
Bildiğim harfler heceler kelimeler
Kendi dillerince bir şeyler anlatıyor

Kendini alamıyor hal içinde eliyor
Uzaklardan kimler temaşa ediliyor
Yıldızlar kendi hallerince dilleniyor
Beyazlarımın üzerindeki umutlarım

Bir film şeridi gibi gözlerim ararken
Kesikliğe uğrayan kareler hüzünler
Acılar kederler sevgili olan gayeler
Ayrılıklar yalnızlık içinde solumalar

Ah neyleyim kime ne söyleyelim ki
Sessizliğimin içinde filizlenen mısrayı
Kendi halime mi anlatayım ne anayım
Dehlizlerde umut içinde yaşamaktayım

Sakin sessiz suya aktarıyorum halimi
Melalde ki bakir kalan nice sevgilerimi
Yüreğimin namütenahi olan hecelerini
Anlatıyorum artık dertlerimi kederimi