Zorunluluktu yapılacak
Aşılacaktı diyarlar
Bir lokma ekmek için
Efradın umutları beklerken

Nasıl anlatılırdı ki
Sevdalının gözlerine
Boş sözlerle çıkılırımıydı

Ne kadar aransam
Kapanan kapıları saysam
Seyrettiğim kuşları anlatsam

Onların umuduyla
Nazar ettiğimi haykırsam
Limanlarda gözleri okusam

Bir umut adına
Dinlediğim ezanlar
Namaz için camiye koşanlar

Yolları aşındıranlar
Ciğerlerine duman salanlar
Israrla mendil satan çocuklar

O mendili almayı
Birçoğunu cebime koymayı
Onlar için bir günlük nafakayı

Teslim etmek
Sinelerinde nakşetmek
Sevinçlerini görmek ne iyi olurdu

Lakin bomboş cepler
Soğuğu kuşanmış tenler
Kollardan sarkan boş olan eller

Buğulanmış pencereler
Halin keyfinde çizilen resimler
O eller beyin içinde göçen nefesler

Biliyorum çok garip
Lakin hakikati olan mucip
Cenazelerde ki elbiselere talip

İnsan manası olan
Kayıplarda soluyan can
Ahiriyle buluşacak olan insan