Çocukluk yılların
Anılarının serinliğinde
Silinmeyen hicranı yaşmak

Sayfaları
Bir kez daha o anları
Hatırlayarak sorgulamak
Hissedilince ne kadar hüzünlü

Bir erkek çocuğu
Olmanın zorluklarını iliklerime
Kadar yaşamak zorunluluğum vardı adeta

Bir takım ileriye
Matuf kaygıların açmazlarıyla
Büyüklerimce sürekli zorlanıyordum

Çocuk
Ruhundan anlamak
Onun indinde anlaşılır olmayı başarmak

Herkesçe yaşanılan
Bir süreçti lakin onunla kalmak adına

Asla bir gayret
Görünmüyordu sinelerde.
Öncelikle nasibin nasıl teşekkül edeceğinin

Gayri samimi
Bilinciyle sürekli bir takın umdeler
Uğruna yüklemeler yapılır çocuğun pak ruhuna

Sosyal koşulların
Gereği, idarecilerin basiretsizliği
Yüzünden onca insan neler çekilmemiş ki

Sanki
Bir zamanların
Yaşanan zorlukları
Kapıda hazır bekliyorlardı

Almadığı hırsını
Tekraren nesillere yaşatmak gibi

Bizzat hayatın karardığı
Kışların yaşandığı tütmeyen
Bacaların ayazlarında soluklanmak gibi

Sorardım bazen
Kendi kendime hiç mi
Bahar olmayacak, gönlümde

Çiçekler açmayacak
Melalimi doyasıya ısıtacak
Ve sevgiyle biraz osun bakacak anları

Artık dirliğimi
Mukayese edebilecek
Bir şeyler bulmuştum sinemde

Benzerlik
Oluşturmuyor değildim
Yaprağın nasibinde güzellikleriyle

Toz toprağın
Uğrak vermesiyle
Ayazların Hücrelerini titretmesiyle

Vakit gelince
Anlam Bulduğu dalı
Terk ederek çürüyüp gitmesini

Ne olurdu sanki
Bir nebze korkutmadan
Ön yargılarla donatmadan

Sevgilerini
Dondurmadan
Hayatın tüm güzelliklerini

Müşahhas
Bir şekilde teneffüs
Ettirmenin kıvancını yaşasalardı

Akide
Muğlâk olunca
Teslimiyet enaniyeti bulunca
Ruh
Hilkatinden soyutlanınca

Pak vicdana
Karanlık duvarlar örülünce
Bilginin açlığı Hissedilmeyince

Her şey
O kadar bariz
Ve çok anlamsız oluyor ki

Aşk sadece
Samimiyet içinde
Vakfedilen gayretin oluyor