Halimi
Sana anlatabilmeyi
Ne kadar çok isterdim bir bilseydin

Belki
Aşk için ilk gözyaşlarım
Senden olandı, parmaklarımın arasında

Tuttuğum
Kalem, yazmaya cesaret
Edemediğim mısralar, sinemde yankılanıyor

Bekliyordun
Ama ben çaresizliğimle
Sana olan hasretimle yazmaya korkuyordum

Etrafında
Pelesenk olan hevesler
Ne kadar bariz çıkıyor ahenksiz sesler

Bizzat
Önünde diz çökmeyi
Marifet telakki eden nefesle

Senin
Dikkatini çeken
Çok gayretli olan onca hevesler
Teninde solmak isteyen uhdede kalan ümitler

Sana
Nasıl yaklaşa bilirdim ki
Cazibemde mevcut olan sefillikle mi

Tebessümünle
Kokuları salan güzelliğinle
Sana yaklaşmaya esaret bulmazdım

Yanında
Adımlayamazdım
Sen o kadar farklıydın ki nefeslerimde

Sensiz
Olan her şey melalimle
Serdettiğim nefeslerle dolan gizemler

Sensizlik
Diyarında soluduğum
Bir mahzunluğun adımlarıyla anıyordum

Her
Bir seste seni aramak
Senin bahşettiğin renklerine konmak

Uçan
Kelebeklerin kanatlarında
Seni anmak, medet bekleyerek solumak

Lakin
Ummanlar içinde
Ötelediğin nefeslerinde kaybolmak

Şimdi
Sana olan hasretimle
Toprak içinde sessizce kaybolmak

Hala
İç sızılarında anılmayı
Bekleyerek murat içinde sessizce uyumak