Savaşa tamamen teslim olmuş, yanmış yıkılmış bir şehirde
Hala dönmeye gayret eden bir dönme dolap var elimdeki aynada

Filmdeki gibi aynı

Ne kadar aynı ne kadar tıpkı hissettim kendimi
Hiçbir ışığı yanmasa bile, sağlam yeri kalmasa bile
Göğe yükselen dumanlara inat edercesine…

Son bir gayretle ve neşeli müzikler yerine birbirine sürten metallerin gıcırtısıyla
Yavaş yavaş dahi olsa dönmeye gayret eden bir dönme dolap yansıyor aynaya.

Bir çığırtkan istiyorum bu dönme dolabın başına
Sesinin son tonuyla bağıracak elini ağzına siper ede ede

Son tur! Yetişin… Sadece son bir tur…
Başka tur yok artık…Çabuk olan biniyor…
Yetişin bu son tura…..

Tüm koltuklarım dolacak ve binen herkes aynı şarkıyı,
Evet o şarkıyı ıslıkla çalacak benim için
İstekle, gönüllerinden gelerek ve hep birlikte

Ve son bir tur; işte böyle.

Benim filmim böyle bitecek......