ÇATLAK KOVA
Hindistan’da bir sucu, boynuna astýðý uzun bir sopanýn uçlarýna taktýðý iki büyük kovayla su taþýrmýþ. Kovalardan biri çatlakmýþ. Saðlam olan kova her seferinde ýrmaktan patronun evine ulaþan uzun yolu dolu olarak tamamlarken, çatlak kova içine konan suyun sadece yarýsýný eve ulaþtýrabilirmiþ. Bu durum iki yýl boyunca her gün böyle devam etmiþ. Sucu her seferinde patronunun evine sadece 1,5 kova su götürebilirmiþ. Saðlam kova baþarýsýndan gurur duyarken, zavallý çatlak kova görevinin sadece yarýsýný yerine getiriyor olmaktan dolayý utanç duyuyormuþ. Ýki yýlýn sonunda bir gün çatlak kova ýrmaðýn kýyýsýnda sucuya seslenmiþ.
“Kendimden utanýyorum ve senden özür dilemek istiyorum.”
“Neden?.” Diye sormuþ sucu. “Niye utanç duyuyorsun?” Kova cevap vermiþ.
“Çünkü iki yýldýr çatlaðýmdan su sýzdýðý için taþýma görevimin sadece yarýsýný yerine getirebiliyorum. Benim kusurumdan dolayý sen bu kadar çalýþmana raðmen emeklerinin tam karþýlýðýný alamýyorsun.” Sucu þöyle demiþ:
“Patronun evine dönerken yolun kenarýndaki çiçekleri farketmeni istiyorum.” Gerçekten de tepeyi týrmanýrken çatlak kova patikanýný bir yanýndaki yabani çiçekleri ýsýtan güneþi görmüþ. Fakat yolun sonunda yine suyununu yarýsýný kaybettiði için kendini kötü hissetmiþ ve yine sucudan özür dilemiþ. Sucu kovaya sormuþ:
“Yolun sadece senin tarafýnda çiçekler olduðunu ve diðer kovanýn tarafýnda hiç çiçek olmadýðýný fark ettin mi?... Bunun sebebi benim senin kusurunu bilmem ve ondan yararlanmamdýr. Yolun senin tarafýna çiçek tohumlarý ektim ve her gün biz ýrmaktan dönerken sen onlarý suladýn. Ýki yýldýr ben bu güzel çiçekleri toplayýp onlarla patronumun sofrasýný süsleyebildim. Sen böyle olmasaydýn, o evinde bu güzellikleri yaþayamayacaktý.”
Hepimizin kendimize özgü kusurlarý vardýr. Hepimiz aslýnda çatlak kovalarýz. Tanrý’nýn büyük planýnda hiçbir þey ziyan edilmez. Kusurlarýnýzdan korkmayýn. Onlarý sahiplenin. Kusurlarýnýzda gerçek gücünüzü bulduðunuzu bilirseniz eðer, siz de güzelliklere sebep olabilirsiniz.