Of bu dürtükleme de ne þimdi.
Kulaðýmda yüksek sesli bir müzik ve sevgili kocamýn yorulmayan elleri.

Saate bakýyorum akþam olmuþ.
Kalkýyorum.     
Kocam giydiriyor beni.
Pizza sipariþ etmiþ ve yanýna bira açmýþ.
Kýzýyorum ve o asitli, enfes kolamdan bir yudum alýyorum.
Dudaklarýma keyifli bir gülücük yerleþiyor.

Masada deðil yerde oturuyoruz her hafta sonu yaptýðýmýz gibi.
Bacaklarýmýzý uzata uzata, þöyle bir güzel yayýla yayýla yiyoruz pizzalarýmýzý.

Israrla dün ne yaptýðýmý soruyor.
Geçiþtirmeye çalýþýyorum.
Suçlu olduðumu biliyor ve bunu itiraf etmemi bekliyor.
Oyalýyorum onu ama küstürmek de istemiyorum çünkü akþam -yani yaklaþýk 1 saat sonra- annesine yemeðe gideceðiz.
Konuþmak istemediðimi, daha sonra belki anlatabileceðimi, þimdi akþam için hazýrlanmak istediðimi söylüyorum.
Þaþýrýyor. Aklýna yemeðe gideceðimiz gelince sakinleþiyor ve bana saldýrmaktan vazgeçiyor.

Saate bakýyorum 7 olmuþ.
Hemen kalkýp hazýrlanmaya baþlýyorum.
5 dakikalýk kýsa bir banyo, saç yapýmý, makyaj ve kýyafet giyiminden sonra ortaya her zaman ki göz alýcý, cazibeli ve hoþ olgun bir bayan görüntüsü çýkýyor.
Sekiz gibi orada oluyoruz.
Geç kalmamýz yüzünden biraz kýzýyor sevgili kayýnvalidem ama çok sevdiði o fildiþi çikolatalarý görünce affediyor bizi.
Güzel bir yemek fakat pizzalardan sonra aðýr geliyor tabi.
Ben az yediðim için þanslýyým ama kocamýn hali fena.

Yolda birkaç tane soda içince rahatlýyor.
Eve varýnca yarýn iþe gideceðimiz için erkenden yatýyoruz.
Sabah kalktýktan sonra güzel bir kahvaltý yapýyoruz.
Hazýrlanýp çýkýyoruz.     
Güzel bir öpücükle ayrýlýyoruz arabalara doðru.
O beþ dakika sonra iþ yerinde olacak
Ama benimse otuz dakikalýk bir yolum var.

Ýþte bir ay boyunca çalýþacaðým iþyerimdeyim. Burasý eski bir konak. Sahibi burayý otel yapmamýzý istiyor. Þimdi binanýn yapýsýný saðlamlaþtýrmak için çeþitli çalýþmalar yapýyoruz. Daha doðrusu iþçiler yapýyor. Ben binanýn konumunu, dokusunu inceliyorum. Aklýma gelen yeni fikirleri bir kenara not alýyorum. Ýþçiler bu halime hayretle bakýyorlar. Düþünün bir odanýn içinde saatlerce hiçbir þey yapmadan dönüp duran bir kadýn. Deli sanýr insan-ki eminim onlar böyle düþünüyorlar- .
Ýþimi yaparken çok büyük bir haz alýyorum. Ama bazen sýkýlýyorum. Aslýnda kocamýn canýnýn sýkýlmasý lazým. Çünkü o tüm gün bilgisayarýn baþýnda. Tasarýmcý kendisi. Tabi grafik-tasarým.
Tüm gün kavanoz etiketleri, kartvizitler filan uðraþýyor iþte. Ona göre, benim iþim daha ke-yifli bir iþ tabi ama beni doyurmuyor. Ara sýra bir seramik atölyesine gidip eski öðrencilere ders verir gibi yapýp üretme sevincini yaþýyorum. O zaman bir þey olduðum hissine kapýlýyorum. Ýþte o zaman – yani üretebildiðim zaman- ben tam anlamýyla bir insaným.
Öðle arasýndayýz þimdi. Ýþçilerle beraber gittiðimiz bir esnaf lokantasý var. Orada hep beraber yemek yiyoruz, gülüþüp konuþuyoruz. Hepsi çok iyi insanlar.
Hele Ege’ye gönül vermiþ bir Ege Usta var ki evlere þenlik. Biz iþçilerle ekip olarak beþ yýldýr çalýþýyoruz. Yani ayný iþçi grubuyla yeni bir yer yapýyoruz ya da restore ediyoruz. O yüzden hepsiyle aðabey kardeþ gibi olduk.
Ege Usta iþçilerin baþý. Çok sevecen bir aðabeyimiz. Fakat böyle restore iþlerini sevmiyor. “Bir evin tuðlasýný koymazsanýz, o evi siz yapmýþ sayýlmazsýnýz.” diyor. Sanýrým bu felsefesi yü-zünden saðlamlaþtýrma aþamasýnda hazýrladýðýmýz harcýn içine parça tuðla karýþtýrýyor.
Can’la –yani kocamla- ben bazen Ege Usta’ya yemeðe gidiyoruz. Gerçi Can iþçi sýnýfýyla yakýn olmamý istemiyor ama Hatçe Ablanýn nefis yemeklerine de hayýr diyemiyor. Onun bu isteði yüzünden iþçilerden bir Ege Usta’yla aile iliþkisi kurabiliyoruz.
Ege Usta’nýn üç çocuðu var. Bin dokuz yüz seksen beþ senesinde Hakkâri’den göç etmiþler Ýzmir’e. En büyük kýzý üniversiteyi bitirdi. Þimdi mastýr yapýyor. O da babasýnýn ýsrarýyla mimarlýk okudu-ben de ayný sebepten mimarým-. Ara sýra bizim iþlere yardým eder. Aslýnda yanýmýzda staj yaptý denilebilir.
Sonra ortanca oðlu var. Afacan mý afacan, çok tatlý bir çocuk. Lisedeki kýzlarýn canýný yaký-yordur eminim. Sonra þirin mi þirin bir kýzý var ki sormayýn. Daha ilkokulda ama pek bir zeki.
Öðle yemeði bitiyor. Tekrar iþe dönüyoruz. Bu saðlamlaþtýrma faslý bugün yarýn bitecek, sonra asýl iþe koyulacaðýz. Zorlu bir çalýþma dönemi bizi bekliyor.
Akþamüstü bir randevum var. Onun için erken ayrýlýyorum iþten. Ýþçiler bir þey demiyorlar tabi. Hatta gittiðime seviniyorlardýr.
Evdeyim, güzel bir duþ alýyorum o çok sevdiðim saçlarýmla oyalanýyorum. Ooo saat ilerlemiþ hýzlý olmam lazým. Bir çabuk hazýrlanýp evden çýkýyorum. Arabada kendime þöyle bir bakýyorum. Ýþte budur. O kasvetli iþ kostümlerimden kurtulduðum için çok sevinçliyim. Gerçi yine bir iþ görüþmesine gidiyorum ama olsun. Ne de olsa eski üniversite hocam.
Þimdi görüþtüðüm eski üniversite hocam olan Suna Soylu, benden boþ bir araziye modern bir konak inþa etmemi istiyor. Ýçini evin hanýmý dolduracakmýþ. “ Ben iþlerimi asla yarým yapmam.” Diyorum.
Bir bina baþtan yapýlacaksa ya da restore edilecekse, alýrým o iþi elime, binanýn temelinden duvardaki resme, yerdeki halýdan týrabzanlarýn motifine kadar ben karar veririm. Tabi bunlar salt benim kararým olmaz. Ýþe baþlarken ve haftada bir, mekân sahibi ya da bina sahibiyle kýsa kýsa top-lantýlar yaparým. Onlara ne istediklerini sorarým ve ne yaptýðýmý anlatýrým, herhangi bir onay almam. Ben sadece iþimi en iyi þekilde yaparým, teslim ederim. Zaten müþteri istekleri doðrultusunda olduðu için sorun çýkmaz.
Tüm bu sebeplerden, çok gelir getirebilecek olan bu iþi reddediyorum. Bir ay boyunca oya-lanacak bir iþim var zaten. Yeni bir iþe belki daha sonra bakarým.
Güzel, eskinin bol bol anýldýðý bir yemekten sonra sevgili kocamý akþam eðlenmeye davet ediyorum ama kabul etmiyor. Geç gelirim diye tehdit etmeme raðmen gelmiyor. Böylece benim de yeni bir gece maceram baþlýyor.
Önce mutlaka birkaç arkadaþýn olduðu bir diskoya giriyorum, ýsýnmak için. Biraz takýlýyo-rum. Sonra dýþarý çýkýp hiç bilmediðim bir mekân arayýþýna giriyorum. Gerçi bilmediðim mekân kalmadý ya neyse.