Güllerin Rengine Kıymayın No’lur


İnsanı kâmile döndüm özümü
İkilikle dara koymayın no’lur
Sarı siyah beyaz esmerdir tenim
Dillerin rengine kıymayın no’lur

Rengârenk çiçeğe dorunca dallar
İlkbaharda dile gelir bülbüller
Güllere bezenir gittiğin yollar
Dalların rengine kıymayın no’lur

Karanfiller başka laleler başka
Çiğdemler dağlara sardunya köşke
Bülbüller gül için düşüyor aşka
Güllerin rengine kıymayın no’lur

Âdem ile başlar hikâyem dünden
Değimli insanlık hep aynı kandan
Dinli dinsiz deyip halkı bir yandan
Yolların rengine kıymayın no’lur

Paylaşırsak ortak dünya malını
Nasıl dökeriz biz kardeşkanını
Aşk ile sarmaz mı? Canan canını
Kolların rengine kıymayın nolur

İkrarına durdum, ağaymış, beymiş,
İkilik odtü de boynumu eymiş,
Yirmi bir yüz yılda mezhepte neymiş
Kulların rengine kıymayın no’lur

Bilim yuvasında zulümler hak
Üniversitenin ikrarı yok mu?mı?
Bir Vurguni ozan, dünyaya çok mu?
Canların rengine kıymayın no’lur…….