Hayret, nedenleri farklı olmuş olsa da, yıllar sonra karşında duruşum yine aynı: ürkek, utangaç… Bu sefer senden değil, kendimden utanıyorum içine düştüğümüz durumdan kendime pay çıkarmak istiyorum diye… Engel olmaya çalışıyorum “sana nasıl yaklaşsam” diye beynime hücum eden onca düşünceye… Zar zor karşı koyabilsem de, yine de mani olamıyorum sana olan hislerime…

Karşımda duruyorsun ama başkasına ait olduğunu biliyorum… Çaresiz kalmak ne demekmiş, tam manasıyla şimdi öğrendim. Bugüne kadar bildiklerim bana anlatılanlardan ibaretmiş meğer. Elim kolum bağlı, öylece kalakaldım işte. Ama konu sen olunca, seni görmek varsa ucunda, inan ki çaresiz kalmaya değer…

Çok değil, daha üç beş ay önce, miş’li geçmişin derinliklerinde kalmış uzak bir anıydın bana. Tamam, kalbimde her zaman bir yerin vardı belki ama; seni gözümün önüne getirip hayal bile edemiyordum. Nasıl bir şeydin, neye benziyordun Allah aşkına! Silik hatıralardı sırf senden geriye kalan. Peki öyleyse, neydi bu aşkı içten içe hala içimde yaşatan? Nasıl bir aşktı bu hiç bozulmadan yıllara meydan okuyan? Kendime ait pişmanlıklar mıydı beni sana bağlayan, mahkum kılan… Bir itiraftan kaçınmış olmak mıydı yalnızca içimi acıtan…

Sahibini bulamamış sözler, ifade edilmemiş hisler, açığa çıkmamış tek taraflı bir aşkın ızdırabından kalan izler…

Zaten karşılıksız, beklentisiz sevmedim mi ben seni! Hayal bile edemiyordum seni bir daha görmeyi… Nedir şimdi bu üzülmeler, bu isyan edişler… Bu yas tutmalar da ne demek oluyor, anlamıyorum. Zaten bu aralar aynada bile kendimi pek tanıyamıyorum.

Yine de asil biri gibi davranmaya çalışıyorum: Haddimi bilip sınırları aşmıyorum. İçimdeki yangınları belli etmiyorum kimselere, sırrımı kimseyle paylaşmıyorum. Hayatını mahvedip zindan etmeyeyim diye, sana fazla bulaşmışyorum. Yanındayken işe yarıyor, katlanabiliyorum ama sonrasında içimde fırtınalar kopuyor, tutunamıyorum…

Erdemli olmak işe yaramıyor, ama ne çare! Kahpelik bana göre değil ki; sinsilik, aldatmak yok kitabımda… Bak işte bugün burada söz veriyorum sana:

Onurlu biri gibi yaşayamadım belki ama,
Onurlu biri gibi davranıp girmeyeceğim hayatına!