EY GAZZELİ ÇOCUK!

…Ve sen Gazze‘nin çocuğu

Şafaklar bir başkadır sende

Bugünkü zaferin Allah‘ındır

Huseyni yârenlerdensin ki;

Bugün Aşura’ndır.

Hüznün sevince galip gelse de

Yarın sevdan duruğa çıkacak

Umut dolu yollar senindir

Kerbela’n ve Aşura’n,

Umudun doruğu

Ölümsüz sevdanın gülleri

Sarışı hayatın.

Ölümsüzlük deryasında

Nuh‘un gemisinin sahili

Sensin. Ey Gazze!



Ey Gazze!

Seninle anlam buldu hayat,

Sensiz kadavra olan ümmet.

Ve sen ey Gazzeli çocuk!

Korkmuyorsun ölümden

Ölümü yenen iksirsin

Ey gönlüm,

Ey ümmet!

Şahlan artık,

Gazze ve Gazzelilerin Rabbi adına!

Ya Ali! Ve Ey Huseyn! …

El yıkamıştınız hayattan

Kırınca ya kadar ümmete

vurulan esaret zincirleri



Ey Gazze!

Ve Gazze’nin çocukları

Bugün düğünündür.

Meleklerle halay çekerken,

Fecr-i Sadık‘ın sahibine,

Ve Rabbine and olsun!

Kerbela’n Gazze’n,

Aşuran bugündür



Ey Gazze!

Ve ey Gazzeli çocuk!

Bize cennet

Ve cehennemi yaşattın.

Safındakilere saf saf inerken melekler

Kerbela İzzet, Aşura hayattır sana.



Ey Gazze!

Birinci kıblem

Ve Gazze’nin çocuğu,

Onurun Davudî sapanında.

Nemrudun ateşindeki İbrahim mi,

Firavunun sarayındaki Musa mı,

Muhammedî gül nefesin mi?

Bilmiyorum.



Ey Gazzeli çocuk!

Bilirim ki; sendedir, seninledir,

Ölüm ve hayat,

İzzetle, Şerefim.