Gerçeğin dili çok yalın. -Euripides |
|
||||||||||
|
O an bıraktı mı? Benim gibi sana kavuşup bıraktığım gibi. Gitti mi onlarda sen gibi bir bir saatlerimden yok olurken. Ben sensiz gecerlerde... Sen başkasını seviyorsun diye mi bitiyor bu aşk. Seni benim kadar sevemeyecekler için mi bitireceğim yaşadıklarımı. Çok acıtsanda açtığın yaralarım senden gelen heşey güzel değil mi? Yazma artık onla konuşma derlerken. O değil sensin tuz basıyorsun yaralarına derken. Ve aklımı yerken sana yazamadığım her cümle için. Ve de delirirken dostça cümleleri bile bırakmamak için. Hep benden mi gelecek selamlar sen niye yazmıyorsun . Yada siz dostlarım siz niye yazmıyorsunuz. Yanlızlığımın emsali görülmemiş derken yanındayım diyenlerden kaçı gerçekten yanımda. Ben suskun siz suskun sen susukun sevgili. İşte görüyorsun beceremiyorum yanındayken konuşmayı. Gözlerine bile bakamıyorum incinirsin korkusuyla. Dinlediğim her şarkıda mı sen varsın diye sövüyorum bestekarlara. Sizde yanıyorsunuz benim kadar madem bu ülkede intihar oranları niye bu kadar az diye yalvarıyorum. Yada herkes bu kadar güçlü madem de niye herkesin kolunda bir yabancı. Siz gerçek sevenlersiniz aşkı bilenlersiniz ya. Kolkola gezen sevgililere küfürlerim bundan. Benden olmayanlara isyanım bundan. Kızıyorum sana okuyor yazdıklarını diyenler oluyor. Oyuncağın mı oldum ben yoksa. Nasıl beceriyorsun tepkisiz kalmayı söylesene. Yoksa sende senden sonra bir başkasını sevebileceğimi düşünenlerden misin? Ben her damla göz yaşımı hayasızca dökerken arkandan sen unuttuğumu mu düşünüyorsun. Yoksa sen özgürlüklere ettiğim küfürleri boşuna mı saydın. Ben esirken. Susmayı bir şık mı saydın ben eririken. Biliyormusun kaç gecedir uykusuz bu gözler. Biliyormusun insanın bir saat içinde kaç rüya görebildiğini. Sözde uyuduğum o bir saatte neler neler sığdırdığımı. Biliyormun unutmak için nasıl çabbaladığım.Kabus dediklerimde sensizlik olduğunu. Remler miydi rüya gördüğüm anlar. Rap şarkılarını niye sevdiği mi ? İsyanları neden bu kadar sevdiğimi. Unuturur diye elime tutuşturulan şişelerin sebebini biliyor musun? Hala susuyor musun? hatırlarmısın sana açılmaya çalıştığım o cam kutunun arkasından sen bana sorarken kim sevdiğin kız diye nasıl kekelidiğimi. Gördün ya beceremiyorum . İyi aşık oluyorum ama söyleyemiyorum. Unutmak için neler yaptığımı ve senin için neler yapabileceğimi biliyor musun sınırsızlığımı. Beni senden çalan o kişiyi gördüğümde nasıl tuttuğumu kendimi. Senin için nasıl kendimi ezdiğimi biliyor musun? Unut senin onu sevidiğini bilirken o başkasıyla çıkıyordu diyen dostlarımdan haberin var mı? Her duyuşumda ilk defa duymuşcasına şok oluşlarımdan. Kendini aldatılmış hissetmekten. Üstelik senin haberin yokken. Şimdi kendimi niye mi oynanmış mı hissediyorum. Bilmem neden? Karanlık bir tünelken hayatım beni çıkaran bir ışıktın sen. Yüzüme gülücükler eken bir bahçivan. Şimdi sen giderken beni karanlıklara boğarken neye kızdığımı mı anlamaya çalışıyorsun. Okuyormusun yazdıklarımı okuyorsun. Peki ne oluyor vücudunda bana anlatsana . Dalgamı geçiyorsun ? Üzülüyor musun bana. Acıyor musun bana. Kızıyor musun ? Keşke başkasını sevseydi bütün bu acıların sebebi ben olmasaydım mı diyorsun? Yoksa zamanla unutcak mı diyorsun her yazımda . Peki bilgisizlik nasıl birşey biliyor musun? Öyle bağlanmışım ki öyle farkına varmadan sana kızamamak nasıl biliyor musun? Her aşk arkasında nefret bırakırmış. Hadi aşkım biterse senden nefret edersem altı sene çöpe attım diye düşünürsem bu bedene yapacağım işkenceleri biliyor musun ? Unutmamı mı bekliyorsun hala. Saplantı diyorsundur belkide peki söyle bir kere üzdün mü seni? Peki saplantı madem niye gelip zorla iyilikle yada kötülükle benimsin diyemiyorum. O mutlu olsun gerisi mühim değil ben öleyim ben kahrolayım nasıl diyorum. Hedi ben melankolik,alkolik(seni unutturur umudu ile korkma onuda bıraktım),platanonik ve böyle kolik kolik giderken niye yeter lan benim kadar oda üzülmeli diyemiyorum. Biliyormusun bir şeye canın sıkkın olduğunu duysam o bir saatten bile feda ettiğimi. Yanıma geldiğini gördüğümde uzaktan metabolizmamın yok olduğunu biliyor musun? Seni nasıl sevdiğimi biliyormusun? Hadi bir delilik yapsam gelsem sana diyeceklerimin provasını ne kadar zamandır yapıyorum. Şimdi başlasam bir ömür kadar senle konuşacaklarım var.Bir evet lafının bunların hepsini değişirecek ama asla azaltmayacak olduğunu biliyor musun? Ama buna rağmen yanında dilimimi yutuyorum konuşamıyorum. Madem bir sevdiğin var bir çıktığın var. Sana aşık olduğumu bile bile niye buluşalım dediğimde evet diyorsun bilemiyorum. Arkadaşım dediğin için mi bu fedakarlık. Peki bu yazıyı kaç kişi okuyacak. Kaç kişi daha bana üzülüyor. Yada sen bana söylesene üzlümekte haklılar mı? Bundan önceki şiirleri kaç kişinin alıp sevdiğine söyleyip birlikte olduğunu biliyor musun peki? Üzerine alınmaması gerekenler alındı şiirlerimi ve benim onları kırmamak için ne savaşlar veriyorum. Sorular iyi güzel hoşta. Biliyorum cevabın hala suskunlukta. Hadi tamam gel konuşalım desen ne yapacağımı bilmiyorum. Seni her anımda özlüyorum bak şu an şu saattler kanıdım değil mi? Söylediklerime. Seni seviyorum ilk gördüğüm andan bu yana sana bir kere arkadaşım diyemememin nedeni bundan. Seni arkadaşım diye tanıtamayışlarım bundan. Onu bunu geçte herkes nerden biliyor seni sevdiğimi benim sölediğim üç kişi gerisi nerden öğrendi bunu? Seni nasıl sevdiğimi anlatmak istiyorum ama anlatamıyorum derken ben nerden? Tasvirler geçiyor, kelimeler aklımdan hepsi deryanın yanındaki su zerresi gibi kalıyor aşkımın yanında. İşte bu yüzden sen susuyorsun ben susuyorum. Sen oradayken uzaktayken yani benden nasıl acaba diye kaç kere yollara düştüm. Adresini bilmediğimden o sokaklarda kaç tur attım hisediyor musun? Adersini sormayada cesaret edemedim birilerine bir çılgınlık yaparım diye. Hayla beni sevmiyormusun mu? diyorsun peki ben ne yaşıyorum. Ama belki de senin soruların daha basittir kimsin sen mi diyorsun????? Ve şu an ne dinliyorum biliyormusun Seni alıp benden götürenlere Bir değil bin ahım armağan olsun Ayrılık ipini taktın boynuma Son nefesim sana gülüm hediyem olsun.. Düşünmeden koynuma bıraktın yaralı yanımı Düşünmeden tattırdın acılarını.. Düşünmeden koynuma bıraktın yaralı yanımı En son sensin sanmıştım! Aşk vefasızı.. Nasıl kıydın gönlüme Söyle dağ dumanlı.. Bendim seni çok seven Bendim aklı karalı.. Acaba bunu niye dinliyorum sen giitin gideli aklı karalı bir kula döndüğümden mi? Ya allah aşkına ne yapacağımı söyle bak herkese soruyorum adam akıllı bir çözüm bulun bana ya sende sor dostlarına bulun bir çözüm sen diyorsun bana ya arkadaşım. Arkadaşın olarak bunu hak etmiyormuyum yani... Hadi bekliyorum Bu böyle uzar gider dedim ya daha çok şimdilik sözü kesiyorum.
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Hüseyin Uludüz, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |