Ne aşkı becerebilmişim bugüne dek, ne yerleşik bir yaşam sürebilmişim ne dostlarımla bağlarımı sıkı tutabilmişim, ne de öyle işte… hani soruyorsun ya bana, bu halin sende kompleks falan mı yaratıyor diye! Yok be güzelim. Boşluk doldurmaca oynamışlar benimle o kadar! Kimseye kızmıyorum. Ne gözüm ne közüm var geçmişimde… Pantolon paçalarımdan akan bozuklukları bütün yapamadan saçmışım orta yere…
Yarımım. Yasyarım. Yaşamadım, yaşayamadım, yaşatılmadım. Her neyse! Bu yüzden her kapı yarı aralık durur bana. Her an suratıma kapanmaya hazır. Alışkınım. Gurur duyuyorum yarımlığımla! İyi ki hayatımın bir kısmını böyle yaşadım diyebiliyorum. … bir hayatım olmadı. Beni düz bir çizgi haline getirecek hiçbir şey yaşamadım. İş – ev ikilemini, yemek masası- televizyon kumandası diyologlarını yaşamadım iyi ki! Kalabalıklara benzemedim. Sürüden ayrı kaldım! ( kurt falan da kapmadı bu ara)
Yarımım. Arızalıyım belki biraz. Ama gücüm enerjim buradan geliyor. Değerini biliyorum bütün olabilmenin. Gerçekten senle bir bütün olabildiğimle sımsıkı sarılacak ellerim var. Hayatı devşiriyorum ellerimde her gün. Ona anlam katıyorum seninle bir bütün olmaya giderken…
Tıngır mıngır işleyen hayatları seyredip sızlandığım cimcimenin kabız hallerini çoktan geride bıraktım ben. Gizlendiğim, sakladığım, sızlandığım da oldu. Artık afişe ediyorum kendimi. Yarımım tamam mı?
Siyah bir valizin üstüne oturup Cevizli Sokağın köşe başında,elime sigara alıp nereye gideceğimi bilemezken, seyyar olmayı alın yazısı zannedip, yerleşkesi uyduruk bir ikametgah adresi edinebilmişken kendime hep yarımdım ben.
Yaşamak değil konaklamaktı yaptığım. Bu kadar açıklamadan sonra yine mi soruyorsun be güzelim şimdi ne oldu diye? Şimdi mi? Ne büyük yalnızların büyük lafları var dilimde tüy bitiren, ne de kelek küfürlerim var kaderime. Şimdi göç eşyası indi bu kentin çukur sokaklarından birine. Anamdan yarım doğmadım ya! Hem zaten kaçımız bütün olabilmeyi becerebildik bir başka yarım olanla?
Yarımım, yarımsın, yarım… onu anladık da hadi dön be öbür yarım! Dön de artık bi bütün olalım...