Dipsiz bir kuyuda gibiyim
Elleri geçtim bir santim ipe hasretim
Artık hiçbir şeye tutunacak takatim da yok
Sonsuz karanlık belki benim kaderim
Bir çakmağın ışığı bile bana çok
Zifiri karanlığa alışık gözlerim
İnmeyin benim karanlığıma
Kör etmeyin beni ışığınızla
Lüks lambalarına alışık gözleriniz
Göremez benim karanlığımda
Bazen bir ışık huzmesi olur gülücüğüm
Taşar derinlerden gün ışığına
Saklanır karanlığım bazen onun ışığında
Etten kemikten maskem yüzüm
Gözyaşlarım süzülür içten içe altında
İnmeyin sakın benim yanıma
İnmeyin gülen maskemin altına
Ortak olmayın karanlığıma
Lüks lambalarına alışık gözleriniz
Göremez benim karanlığımda