Aşkı sığdırmışlar hep bir heceye
Sevgilinin ismini de ölçüye
Sonra şairin biri aşık olmuş
Üç isimli İspanyol bir güzele

Gelgelelim aşkın ölçüsü kaçmış
Uyak düzeninde devrim yaşanmış
Her şair kalıplara tıkılmışken
Bizimkine yedi kıta dar gelmiş

Sonra almış şiirleri yanına
Başlamış kıta kıta dolaşmaya
Sonra dünyanın kalıbını görmüş
Dermanı kalmamış hece saymaya

Zira her yer ayrı hece ayrı dil
Parmakla saymak bile mümkün değil
Aşkını kalıpta bulmak hepten zor
Çünkü ismi kaç hece belli değil

Ama şair inadı bu, vazgeçmez
Bir yar üstüne diğerini sevmez
Ve de ilham perisi yanındayken
Ona başka bir sevgili gerekmez

Ne var ki bunu gel de anlat ele
Başka ele ihtiyaç duyan ele
Gerçek aşk zaten bir muamma olmuş
Mecnun kapılmış gözyaşından sele

Yedi kıtada bu yüzden gezilmiş
Aşkın sembolü bir güzel değilmiş
Şairin beslendiği asıl kaynak
Hece, ölçü, uyak değil yürekmiş