Yalnızlık bu eşsiz his
Etten kemikten bağımsız
En koyu gece gibi sessiz
Ve sigara içmek gibi sağlıksız
Kulaklar tembelleşir bu hisle
Gözler aranmaktan yorgun düşer
Sabaha karşı inen sisle
Hayaller perdede raks eder
O hayallerle eşleşir yalnızlığın
Soyut dünya somut dünyayı yener
Ellerinden başka bir şey kalmaz tutacağın
Maddeler cismini terk eder
Sen sen olmaktan çıkarsın
Hiç kimse yokken sen olsan ne fark eder
Gece ilerledikçe kendini yıkarsın
Yok oldukça acın diner
Hiçliğe doğru yol alırsın
Ama üzülme hiçlikte yalnızlık biter
Bu yalnızlık sadece bir his
Yok oluşun yanında bir hiç