Zaman bir nehir gibi
Akıyor ve götürüyor her şeyi
Önce çocukluğumu götürdü
Şimdi de gençliğimi
Bir sen vardın bir zamanlar
Seni aldı götürdü eskiden
Şimdi de benden beni
Hangi beden karşı koyabilir bu akıntıya
Kim kurtulabilir şelalelerden düşmekten
Elinden bir uçan kurtulur bir de yüzen
Neylesin bu garip yürüyen
Ki yürümeyi iki senede öğrendim
Yüzmeyi on iki
Uçmayı bir asırda öğrenebilir miyim ki
Bu durumda nasıl boğulmam
Zira nefessiz bir dakika bile duramam
Uçmayı öğrensem bile neye yarar
Konacak dalım olmadıktan sonra
Zaman nehri durmadan akar
Tutunup dinlenecek bir şey bulamam asla
Yakaladıklarım taşlaşıverir birden
Hepsi birer çağrı olur en dipten
Tutundukça derinlere batarım
Bu çırpınışların en sonunda da
Ölsem de kurtulsam diyip nehirden çıkarım