Paranoya şehrinde oturuyorum
Takıntılar apartmanında
Burada gözlük başka takılır
Camı çıkış noktasında
Sokakta peşine adımlık aşklar takılır
Yaşayamazsın çünkü tadımlıktır
Doyamazsın çünkü karnın açtır
Hem sevgiye hem bir parça ekmeğe
Bu şehirde adalet bakmaz emeğe
Verilenler bakmaz gereğe
Bu şehir senin olsa da
Hep bir parçan kalır onda
Sahip olduğun her şey gibi
O daha beter sahiplenir seni
Sokak sokak tenhalaşırsın giderek
Sahibine giderek itaat ederek
Köle olmuşsun bir bakmışsın
Zincirlerinle tüm şehre bağlanmışsın
Senin sandığın bu şehrin
Uşağı olup çıkmışsın