Dilimde kitapsız bir yemin
İnançsızca kendinden emin
Duygularımı artık öldürmeliyim
Vaktidir et parçasına dönüşmemin

Mutluluk soyutlaştı iyice
O bana git buradan deyince
Mutluluk mu o mu dedi bilmiyorum
Ama artık onlar yok, yok biliyorum

Kim şahidim olacak benim bilmiyorum
Hangi kitaba el bassam ben bilmiyorum
Hiçbir şeyi, hiç kimseyi sevmiyorum
Bundan sonra duygusuzca yaşıyorum

Her akşam bozulur yeminim
Tutamam artık ben eminim
Belki de ben kendimi öldürmeliyim
Bir et parçası gibi çürümeliyim

Kim halimi görecek benim bilmiyorum
Hangi kitapta var çare ben bilmiyorum
Bir tek onu, yalnız onu seviyorum
Bundan sonra hep onunla yaşıyorum