sokakta duruyorum
arabalar, birbirine karışmış tabelalar
bozulmuş ve grileşmiş koca kent
akıyor bu benim tarihim
yağmur oluyor sonra bu akışkan kaldırım
duruyorum sokakta
yürüyor eksoz dumanı gürültülü bakışlar
garsonun biri 'abi yarım ekmek köfte iki lira'
nakaratıyla mideme çalışıyor
tokum ya, cebimdeki parasızlık bile
yalnızlığa alışıyor

yanımdan bir kadın geçiyor sonra
usturalı bakıyor kadın keskin ve parlak
yaylanan yürüyüşü kalçasından taşacak besbelli
bir daha dönüp bakmak istiyorum yalan değil
sonunda vitrinin yansımasına sığınıyorum
o da yalan değil

sokakta duruyorum
ağzımda tüküremediğim bir sürü kelime
'abi çakmak lazım mı' diyor seyyar satıcı
canım sigara çekiyor ya
çakmaksızlığım bu kadar mı belli