Sen.. Evet evet sen.. Nerden geldin, nasıl tanıdım seni..? İki yabancıydık oysa. Birbirimizi tanımazken nasıldık ki biz? Sence mutlu mu? Acaba birbirimizi mi arıyorduk ?
Sen demiştim ya özür dilerim. Çünkü sen bir bensin. Sen bensin, ben sen.. Biz bütün bir elmanın parçalarıyız. Elma elmadır ve elma bir bütündür. Bütünün parçaları tek başına ne işe yarar ki? Ya biz, bizde bir bütünün parçaları değil miyiz?! Peki şimdi parçalar halinde ne arıyoruz..
Sen kalbimdeki boşlukları doldurmak için girdin hayatıma.. Doldurdun; fakat kendine de büyük bir yer açtın orda. Yanımdayken içimde ne kadar yer kapladığını farkedememişim.. Gittiğinde anladım ki o boşluk hiç dolmamış aksine iyice büyüdü sen gidince..
Bir yara da sen bıraktın bende. Madem gidecektin neden geldin ki.. Peki giderken beni niye yanında götürüyorsun?? Benden bir ben daha gitti. Artık boş bir ben kaldım benden habersiz..