aziz hatırasına…

KAVUŞMA
Para bulunur, gençlik bulunmazmış,doğru;
Keşke evvel öğrenseydim böyle olduğunu.
Çok hoyrat harcanmış yıllar,hayat memat, derken
Heba ettik;gitti, yıllarımızın çoğunu…

Saçların altından çok, buğdaydı yaz gününde.
Yüzünü hatırlatır güzde uçan yapraklar…
Aynı mısrayı yazdın bana üzüldüğünde:
“Sensiz virane gibi (oldu) bizim sokaklar”


Nadide bir çiçektin,solmayan gönüllerde…
Ne çok param oldu,ne gençlik var şimdi elde!
Kurtlu bir kavak gibi düşürdün beni derde…
Şimdi de bekliyorsun, çok masum, bir beldede…



Bu kadar zalim olman gerekiyordu demek!
Batan yıldızlar gibi,kayboldun doğan günde.
Bu kadar mı zor “Burdayım, bu da benim” demek?
Kimseyle saklambaç oynamadın mı ömründe?

Siyah ile beyazın arasında renk ara,
Böyle yerleşti dostluğumuz hafızalara.
Ne deniz kaldı sormadığım ne de kara
Gireceğin hiç aklıma gelmezdi mezara…
Ünver PAZARLI