ŞİİRİN AŞKI
Sana söz,artık hiç masal anlatmayacağım
Ninniler de duymayacaksın ağzımdan daha
Türküleri de semtine uğratmayacağım.
Ve geceler,seni sormayacaklar sabaha.

Tılsımlı bir alemin pandora kutusuydun,
Zaman,damla damla,mısra mısra dağıldı.
Yolunu redifler bekledi;şeytana uydun.
Düştü gökten ilhamlar,kafiyeler yıkıldı.

Kinayeden örmüşsün gönlünün duvarını,
Mübalagayla kandırdın saf duygularımı.
Kimse teşbih edemez sana bakışlarını,
Senin olsun teşhisler,al,götür yarımı…


,
Eski yasaklı şarkın ağlatır dinleyeni,
Her garip manicinin vardır bir bekleyeni.
Gözlerim gözlerine kasideler düzerken,
Bir eski gazel gibi unutup attın beni…


Göz yaşlarım kirpikten hece hece düşerken
Rüzgarlarda bıraktım bir serbest manzumeyi.
Aruz olup gemide dalgaları beklerken
O buluttan üslubun terk ettirdi gülmeyi.

Artık neye yarar ki bir gamzeli gülüşün?
Hak edene vereyim bahçemdeki gülleri!
Bana ister hain de,ister ihanet düşün.
İrem bağı gibiydin,kuruttun gönülleri…
Ünver PAZARLI