İnsanlığın hangi filizi köreltilmek istenmişse, tersine o filiz daha gür büyümüştür. -Freud |
|
||||||||||
|
Ummanlar gibi olsun, İnançla geril ve insana sevgi duy, Kalmasın alaka duymadığın ve El uzatmadığın bir mahzun gönül” Fethullah GÜLEN Ey Sevgili, “Gözler sevgiyle ışıldar, sevginin meltemiyle tatlı bir tebessüm sarar, hüzün yüklü gözyaşları sevgi dolu gözlerden damlar, ayrılık acısı sevgiyle tüllenen kalplere dolar. Kurak tarlaları yeşerten yağmur, sevgi dolu buluttan yağar, ovaları süsleyen güller, güneşe muhabbetle bakar... Atom sevgiyle dönüyor, dünya sevgi zinciriyle güneşe bağlanmış, bütün yıldızlar sevgi halkalarıyla birbirine kenetlenmişler, Alem sevginin burcunda binlerce çiçek açmış. Sevgi, uzayın derinliklerine kadar dök salmış. Her şey muhabbet denilen bu ilahi cezbeyle raks ediyor. Gel insanoğlu, sende bu ritme ayak uydur, gönül bahçemde açan sevgi çiçeklerimi kinle soldurma…” Ve bende derim ki; gel sevgili sevda ateşiyle büyü, yürü ve çürü… Ve derim ki; gel sevgili, sevgi çetesi kur, sevda militanı ol, sevgi yarasıyla öl. Bir çete kursam, çeteme üye olur musun be sevgili; sevgi çetesini kursam, militan olur musun? Militan olup dağlara çıkar mısın benimle, her şeye ve herkese gül atar mıyız beraberce? Sevgiden, gülden, muhabbetten olsa teçhizatımız, her mahzun gönle elimizi uzatsak, her kapımızı çalana, “Buyurun, konuğumuz olun.” desek, olur mu sevgili? Sevgi kokan bu kainatta, biz de sevgi saçsak dağa, bayıra, her yana; sözlüğümüzden “kin” terimini silsek ne dersin be sevgili. Herkesin sevilecek insan olduğunu anlatsak herkese. Bütün suçları üzerimize alsak, “Herkes suçsuz, suçlu benim” diye ilan versek yıldızlara, uzaya… Herkesi affetmesi dileğiyle çalsak her gönlün kapısını… Her kimsen ve neysen fark etmez gelin sevgi çetemize desek… her insanı, her varlığı bizim Mestan’ı da, alsak aramıza… Uzakların uzağındaki boynu bükük, dudağı bükük ağlayan çocuğa da sevgimizi götürsek, yarasını kendimize alsak… Kin tohumlarının ekildiği her yere koşsak gül-sevgi tohumları bıraksak, yorganın içine saklanıp ağlayan her çocuğun dudağında tebessüm olsak. Hasılı; sevdamızı herkese ve her şeye duyursak, sevgiye açları doyursak ve doysak bu sevgi yoluna gelir misin benimle güzeller güzeli, canımın canı sevgili? Bak, dünya sevgi cennetine dönüyor seninle…
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Halil Bıçakçı, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |