Diyorlar ki Oğuzlar:
Dört türlüdür karılar,
Birisi SOLDURAN SOP,
Öteki DOLDURAN TOP
Sonra EVİN DAYAĞI,
Dördüncüsü BAYAĞI.

SOLDURAN SOP

Doymak bilmez oburdur,
Bu tür Solduran Soptur.
Yatağından kalkınca,
Yemek ister çabukça.
Ev işlerine bakmaz,
El ve yüzün yıkamaz.
Bir külek yoğurt bekler,
Dokuz bazlama ister.
Yer de doyana kadar,
Elin böğrüne koyar,
Çenesi dır dır eder,
Kimi görse şöyle der:
“Ah n’olaydı n’olaydı,
Şu ev harap olaydı!
Varalı bu kocaya,
Yemedim doyuncaya.
Pabuç bilmez ayağım,
Daha doymadı karnım.
Başım yaşmak görmedi,
Yüzüm de hiç gülmedi.
Ah ölse de şu kocam,
Başka birine varsam!
Kurtulsam şu heriften,
Yoksulluk, fakirlikten...”
Böyle birini Han’ım,
Vermesin sana Tanrım.
Ocağına düşmesin,
Çocuğu yetişmesin.
Solduran Soptan Han’ım,
Seni korusun Rab’bım.

DOLDURAN TOP

Dürtüklemezsen kalkmaz;
Eve, ocağa bakmaz.
Kalksa evde duramaz,
Sabah yüzün yıkamaz.
Güvenir çenesine,
Düşer oba içine...
Dedikoduyu sever,
Hep de kendini över.
Obanın bir ucundan,
Geçip her bir kapıdan,
Çekiştirerek söyler,
Her kapıyı da dinler.
Öğleye kadar gezer,
Sonra evine döner.
Eve girmiş bir köpek,
Her şeye bakmış tek tek...
Yanında ala dana,
Yatarlarken yan yana;
Kümesine tavuklar,
Ahırına sığırlar...
Görür ki hepsi dönmüş.
Dolduran Top köpürmüş:
—Gız Ayna, Ürüveyde,
Kutlu Melek, Zübeyde!
Ölmeye gitmemiştim,
Kaybolup yitmemiştim.
Ben yine gelecektim,
İşimi görecektim.
Yerim, yurdum buraydı,
Az baksanız n’olaydı!
Girmiş köpekle, dana
Dağıtmışlar her yana...
Gız Çan Paşa, gız Melek
Kimin bu hırsız köpek?
Tanrı hakkı yok mudur?
Gız komşuluk bu mudur?

Böylesi gibisinin,
Bebeği yetişmesin.
Allah sana vermesin,
Han’ımı esirgesin.

NE KADAR DERSEN BAYAĞIDIR

O ki çok bayağıdır,
Hem de rezil kadındır!
Uzaklardan, yabandan
Ya da yakın obadan,
Bir misafir gelirse,
Eve buyur edilse,
Kocası şöyle dese:
“Getir yiyelim ekmek,
Misafir rahmet demek”
Ekmek yalnız olmaz,
Bayağı hiç aldırmaz.
Erine der: — Neyleyim?
Yıkılası şu evim!
Olmaz olsun bu kadar!
Ne elek, ne de un var.
Ben deveye binemem,
Değirmene gidemem.
Konuk, kalçama gelsin,
Neyi bulursa yesin...
El vurur kalçasına,
Sırt döner kocasına.
Koca sözüne uymaz,
Ne söylense aldırmaz.
Ah o başı torbalı!
Nuh eşeğinden aslı1...
Böyleleri gelmesin,
Sizi Hakk esirgesin.

EVİN DAYAĞI

Eve kırdan, yabandan
Ya da elden, obadan
Bir misafir gelirse,
Koca evde değilse;
“O yedirir, içirir,
Ağırlar ve gönderir.”
Ayşe, Fatma soyundan...
Böylesi ocağından
Han’ım eksik olmasın,
Soyu sopu yaşasın.
Bebekleri yetişsin,
Allah sana da versin.

Ahmet KARAASLAN