Önce şu habere bakalım:

Bir vali yardımcısı … Muğla’da görev yapıyor. Düzenlenen bir seminerde espri adı altında öğretmenlere hakaret ediyor. Zaten günümüzde kim konuşmaya başlıyorsa öğretmenler diye başlıyor, sonra zehirli kelimelerini döküyorlar.

Peki ne diyor bu zat?

“Bodrum'da velileri bakımlı, öğretmenleri döküntü buldum. Bazı öğretmenler ev ziyaretlerine gitmeyip, bira içiyor, kağıt oynuyor. Al kızı ver papazı yapıyor”

Oh ne ala!...

Sizler eğitimin, eğitim kurumlarının, eğitim mimarlarının iyileştiricisi konumunda bulunanlar hiçbir şey yapmayın, ondan sonra öğretmenlere hakaret edin…

Ne güzel….

Birinci cümlesi nedir sayın Vali yardımcısının?..

“Bodrum'da velileri bakımlı, öğretmenleri döküntü buldum”

Yer neresi? Bodrum..

Peki Bodrum nasıl bir yer?.. Turistik bir ilçe, hayat pahalı..

Dört kişilik bir öğretmen ailesinin aldığı maaşla bu ilçede insan gibi yaşaması imkansız.
Sadece öğretmenler değil, üç otuz paraya emeğiyle çalışan bir insanda aynı durumda.

Veliler bakımlıymış, Güzel !

Makyajlıymış, ala…!

Parfüm kokuyormuş, mükemmel.. !

Cep telefonları çok pahalıymış, harika…!

Mobilyalarını daha yeni lüksleriyle değiştirmişler, enteresan!

Bir giydiklerini bir daha giymiyorlarmış, enfes.. !

Bir yediklerini bir daha yemiyorlarmış, leziz. !

Çocukları, yazları Londra’ya , Paris’ e, Dubai’ye gidiyorlarmış, vavvv.. !


Ve benim elleri öpülesi öğretmenlerim bunları yapamıyorlarmış. Ne yazık!..


Değerli bir öğretmen arkadaşım anlatmıştı:

Avrupa’da çalışan bir arkadaşı iş yerine bir gün döküntü bir kıyafetle gitmiş.

Onu hemen idareye çağırmışlar, demişler ki: Bizim meslekte iyi giyinmek çok önemlidir. Sana verdiğimiz maaşın içinde iyi bir kıyafet için yeterli bir miktar bulunmaktadır. Bundan sonra o parayı kıyafetin için harca..

Demek istediğim şu: Siz öğretmene iyi giyin diyorsunuz; ama iyi giyinecek bir maaş vermiyorsunuz.. Öğretmen aldığı maaşla özellikle pahalı şehir ve ilçelerde sadece temel ihtiyaçlarını zar zor karşılıyor. Bırakın giysiyi, kendini geliştirebilecek ne sosyal etkinliğe katılabiliyor, ne de gazete, dergi ve kitap alabiliyor.

Sayın Vali yardımcısının diğer cümlesine bakalım..

“Bazı öğretmenler ev ziyaretlerine gitmeyip, bira içiyor, kağıt oynuyor. Al kızı ver papazı yapıyor”

Bu cümle bana bir önceki Milli Eğitim Bakanı Hüseyin Çelik’i anımsattı. O da benzer şeyler söylemişti.

“Al kızı,
Ve papazı,
Olmadı
Al sarayı
Çek oğlum birayı
Unut bu sözleri
Bekle sırayı…”

Vali yardımcısının derdini anladım, niçin espri (!) yaptığını da .. Sanırım birleri öğretmenleri şikayet etmişler,içeriden..

Veli ziyaretlerine gitmiyorlarmış öğretmenler.. Peki ne yapıyorlarmış. Hemen hemen Türkiye’ de tüm memurlardan bazılarının yaptığını..Sadece öğretmenlerin değil..

İnsanlar mesai dışında istediği gibi eğlenebilir, birasını da içer, kağıt da oynar. Hiç kimse insanların özel hayatına karışamaz.. Kimsenin haddi değil.

Eski bir hikayedir:

“Memurlardan biri valinin gürül gürül yanan sobalı, sımsıcak odasına girer. Ezilip büzülerek, elleri donmuş, burnu kızarmış, akmakta olan bir halde demiş ki:
Sayın valim donuyoruz, tüm memurlar hasta oldu.

Vali şaşırmış, bu sıcakta ne hasta olması, bak ben terledim bile…”

Kıssadan hissesini çıkarmak size kalmış.