Samimi inanan insan, çevresinde gördüðü herþeyin ve her olayýn yüce Allah tarafýndan yaratýldýðýný bilir. Kýskançlýk nefsani bir özelliktir ve sakýnýlmasý gereken bir duygudur. Böyle bir ahlak zaafiyetine kapýlmaktan titizlikle kaçýnan insan, güzellikleri Allah’ýn tecellileri olarak görür ve zevk alýr. Dünyevi, maddi þeylerin peþine düþmez.

Oysa din ahlakýný yaþamayan insanlar böyle bir duruma genelde katlanamaz, gördükleri herþeyi sahiplenmek isterler. Aslýnda bu kiþiler kendilerine zarar verirler. Kýskançlýk duygusunun esareti altýndaki kiþi mutlu olamadýðý gibi, çevresinde Allah’ýn eþsiz sanatýyla yarattýðý güzelliklerden de haz alamaz.

Kýskanç insan, Allah’ýn yarattýklarý üzerindeki kontrolünden gaflettedir; kendini ve etrafýný Allah’tan baðýmsýz zanneder. Güzelliði, aklý, zenginliði kiþiye ait sanýr ve kendisiyle kýyas ederek kýskançlýk duyar. Bu özelliklere sahip olduðunda üstünlük elde edeceðini düþünür. Oysa her þey Allah’a aittir ve her þey O’nun denetimindedir.

Aþýrýsýnda ise,

Kýskançlýk þeytanýn adeta sözcüsü olan insan nefsinin özelliklerindendir. Bu duygu, þeytanýn insanlarý sinsice Kuran ahlakýndan uzaklaþtýrmak için verdiði duygusallýk telkinlerindendir. Duygusal insan akýlcýlýktan uzaklaþýr, doðru ve isabetli düþünebilme yeteneðini kaybeder. Özellikle de kýskançlýk, bencillik ya da kibir gibi kötü özelliklerle dolu olan nefsin kýþkýrtmalarý, duygusal insanlarý yönlendirir.

Aþýrý kýskançlýða yine Kuran’dan, Hz.Yusuf kýssasýndan bir örnek verebiliriz. Hz.Yusuf’un kardeþleri, babalarýnýn ona olan sevgisini kýskanmýþ ve öldürmek amacýyla onu bir kuyunun dibine býrakmýþlardýr. Bu olay, duygusal bir özellik olan kýskançlýðýn, insanlarý ne denli tehlikeli davranýþlara sürükleyebileceðine güzel bir örnektir.

Doðruyu yanlýþtan ayýrt edebilen bir insan, bu konuda gaflete düþmekten korkar, insanlara ve hatta kendisine benlik vermekten çekinir. Gerçek üstünlüðün Allah’tan sakýnýp-korkma derecesine göre olduðunun bilincindedir.