• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
181
|
|
|
|
Susma ölümü dudaklarýna kutsayan genç. Kelimelerini dudaklarýna gömme sakýn. Hani sen yazardýn, hani sen hüznü en iyi anlatandýn. Susmasana. Anlatsana bizi / beni. Sýðýnma kapýsý açýk býrakýlmýþ cümle sonlarýna. Sen benim sevdiðimsin / bu kadar çabuk pes edemezsin. Beni sensizliðe itemezsin koca yürekli adam. Hani tedavin sonrasý kentime ilk geldiðinde gözlerimden izleyecektin denizleri. Hani gözlerim kirpiklerine dayandýðýnda avuç içlerine sakladýðýn gülleri serpecektin saçlarýma. Ne oldu yaþamak zor mu geldi yoksa ya da sevdaya kanat çýrpmak yordu mu seni ? Susuyorsun hala / susabildiðin kadar yaþa o zaman. Hani sen kelimeleri ustaca örerdin satýrlara. Hani yazdýðýn her aþk denemesinde okuyanlarý kendine hayran býrakýrdýn. Ne oldu da tüm sesli kelimelerini yuttun. Yoksa suskunluðun býçaðý mý deðdi boðazýna. |
|
182
|
|
|
|
Eylül geceleri...Dip ve tepe aralýðý... |
|
183
|
|
|
|
Gün geldi benden uzaklardaki varlýðýnla mutlu olup senin gözyaþlarýnda kanadým durdum. Biz seninle iki yakasý birbirine hiçbir zaman kavuþmayacak uçurum olsak ta delice sevdik birbirimizi. Kâh seninle ayrý bulutlardan düþen iki damla olup ayný sevda topraðýna yaðdýk kâh ayný yürekle gülümseyip ayný gözle imkânsýzlýðýmýza aðladýk. Evet, biz seninle takvimlerden düþen zamana yenildik sevgili. Ayný gökyüzüne serilmiþ birbirine bir nefes uzaklýkta birbirine yabancý iki yýldýz olduk. Sen, ay ýþýðýyla dans eden yýldýz olmuþken; ben gecenin tüllerine yüreðiyle tutunan ve her an kaybolmaya hazýr bir yýldýz oldum. Bir gece kaysam da gökyüzünden ben hep sende olacaðým sevgili. Çünkü biz seninle yaþadýðýmýz hayat kadar yalan, ölüm kadar gerçektik … |
|
184
|
|
|
|
Ben böyle deðildim deniz gözlüm…Acýlara yelken açardým gece gün demeden.Pembe þafaklarda kýzýllýða aðýtlar yakacaðýmý deseler inanmaz,güler geçerdim.Oysa þimdi billur kadehlerde yudumladýðým hasret boðazýmda düðümleniyor.
|
|
185
|
|
|
|
Günün en sakin zamanlarýnda hoyrat bir alýþkanlýða terkettiðim hatýralarýmý çalýyorum aþktan yana . Serenad öykünmelerinde paranoya kurgularýna gömülüyor tutkularým... |
|
186
|
|
|
|
Kalbimin kavýnda usul usul yýllanan, adý güzel, tadý güzel sevgili… gitme... |
|
187
|
|
|
|
‘ Bezminde kadeh kýrdýðýmýz sevgililer yok artýk’ |
|
188
|
|
|
|
Benim olmayan bir masal kahramaným vardý… Masaldaki gibi öperek uyandýrsýn istemiyordum! Tam tersi elleriyle gözlerimi kapatsýn istiyordum. Gözlerimi kapatsýn ve ona yaslanarak uyuyayým. Hem de öyle bir uyku olsun ki bu , sonsuza dek sürsün |
|
189
|
|
|
|
Her insan yalnýzdýr aslýnda ama bazýlarý daha yalnýzdýr...
|
|
190
|
|
|
|
Bayat ekmeðin üzerine sürülmüþ acýlarla geçiþtirilmiþ öðle paydoslarýnda sevdim seni.Gazoz kapaklarýndan alýntý yaptýðým filintalý, þatafatlý sözlerle deðil Anadolu’nun küçük bir kasabasýnýn yarý bozuk yarý argo þivesi ile anlattým seni. Soðuk bir kýþýn izlerini barýndýran demir sefer taslarýna konmuþ yemeklerden önce aç karnýna içtim gözlerini. Gasp edilmiþ çocukluðumu ararken gözlerinde, koca bir özlem cümlesi oldu sustuklarým.Bilmediðim bir sokakta hayatýnýn bir harfine denk gelecek bir nefesi keþfetmiþken tenimde, bir nihavent þarký olur ömrüm dizlerinin dibinde. |
|
191
|
|
|
|
Devrildim öylece..
Kalbimin saðýna seni,
Soluna hayatý alýp özledim öylece..
Sonra da sana sarýlýrcasýna cümlelere sarýldým.
Cümleler aktýkça yüreðimden..
Sen oldum..
Bir kýyý belledim kendime..
Seni özledikçe koþuyorum o kýyýya..
Seni anlatýyorum sonra..
Sonra dudaklarým kuruyor...
Susadýkça seni içiyorum...
Ne de olsa sen bana hayatsýn...
“ Özlenin sen olduðu bir yerde senden baþka neyi özleyebilirim ki...” |
|
192
|
|
|
|
ey sevgili herkes sevdiceðine seni seviyorum der. ben seni görünce nutkum tutulur, sesim kýsýlýr; ben seni görünce konuþamam ki. ey sevgili seni görünce yüreðim duracak gibi olur, nefesim týkanýr. sana seviyorum desem ardýndan selam okunur. herkes sevdiceðine bas bas sevgisini baðýrýr. ben seni görsem susarým. ey sevgili bir anlasan suskunluðum sana çok þey anlatýr. |
|
193
|
|
|
|
Sevda mucizesinin yeniden tezahür ettiði gözlerinde yaþat beni..Sonra da yeþil Cennetindeki gonca güllerine sar beni…Hadi sevgili durma öyle..Mavi bilyelerin cam soðukluðunda üþüyen yüreðimi sýcak þefkatinle kundakla. Üzerinde ütüsüz gömleði bir de yamalý pantolonu ile sana koþan bu adamý ilkokul caðýndaki örgülü saçlarýyla siyah- beyaz fotoðraflara bile renk katan yaþý küçük ama yüreði büyük o kahve gözlü kýzýn yüreðine al..Gözlerinde her gün tekrarlanan bayram sabahlarýnýn güzelliðine kat beni..Baktýðýn her gökyüzünde benim gülen yüzümü görebilecek kadar benimse beni..Bir an týkanan hayatýn içinde anlamýný idrak edemediðimiz ama onsuz mevcudiyetimizi idame ettiremediðimiz nefesinde yaþat beni..Ýçine çek beni.. Taaa ciðerlerine doldur beni. Uzaklýðýmý unut, nefesime sokul usulca.. Þah damarlarýmdan bir an bile ayrýlma sevgili..Mesai bitimi yoðunluktan bitap düþen yüreðimi nefesinle tazelendir..Hadi " el gibi " sevgili durma yanýmda . Ne olursa olsun yaþat beni yaþadýðýn sevdanýn en yalýn zamanýnda..Kapý ziline basan kiþinin aþikâr olmasýna inat sen hep benden baþka her þeyi unutacak kadar sev beni.. |
|
194
|
|
|
|
Erguvan rengi bir pelerin bu gece üzerimde... Ýmparatorluk moru de istersen. Gücün, kudretin, kuvvetin simgesiymiþ bir zamanlar firavunlar diyarýnda... Hayallerimde sarýldým sýmsýký mor bir düþün düþüncesiz düþmanlýðýna... Hem düþtü hem düþmandý. Mor, düþ ve düþmanlýk sarhoþluðumda cýlýz adýmlarla boþ sokaklarda sallandý...
|
|
195
|
|
|
|
Sen konuþmaya baþladýn sonra, geçmiþini, daha doðrusu hiçbir zaman geçmemiþini, sadece takvim yapraklarýndan düþmüþ hikayeni anlatmaya baþladýðýndaysa, içimin ürpermesiyle irkildim ilk önce, sevmeyi bilmiyordun sen.. |
|
196
|
|
|
|
Yoruyor artýk zaman
Dinlemiyor onsuz dinlediklermizi |
|
197
|
|
|
|
Þimdi, öylece çýkýp gel… Ýçtiðin bir kahvenin tadý düþsün damaðýna ve unuttuðun bir þarký gibi dolansýn adresim yollarýna... |
|
198
|
|
|
|
Aþk...
...yer yer saðanak duygu yaðýþlý güneþli bir havadýr.
|
|
199
|
|
|
|
Her Aþýðýn Sevgilisine hissettiði duygularýn Kaðýda Dökülmüþ Hali.. |
|
200
|
|
|
|
Gidiþinde çok ani oldu ya geliþin gibi... Ýþin doðrusu varlýðýna alýþmaktan daha zor oldu yokluðuna alýþmak. Alýþtým mý bilmiyorum.. Ama mecbur olduðumu biliyorum... Boþver coþkusu da çok güzeldi varlýðýnýn. Yokluðunun acýsý da hiç fena deðil hani… |
|