• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1281
|
|
|
|
Hayatýnýza ihtiyacý olanlarýn ve onu hak edebilenlerin
olmasý dileðiyle..
|
|
1282
|
|
|
|
Hayatýn azgýn anlamsýzlýklarý içerisinde boðulmadan yüzmeye çalýþýyorum.
Attýðým her kulaçýn her bir çýrpýnýþýn beni yukarý çýkarmasý gerekirken ........
|
|
1283
|
|
|
|
Aþk, tanrý ve itaat üzerine bir deneme |
|
1284
|
|
|
|
Çýkarýp attýk þaþkýnlýðýmýzý üzerimizden.Nasýl da sürpriz olmaktan çýktýk birden!Sanki birbirimizi olduðumuz yerlere zaten biz býrakmýþýz da,bir gün gelip bulacaðýmýzdan eminmiþiz gibi.. |
|
1285
|
|
|
|
Sensizliðin yükü zordu... Çoðu kez karanlýktý ve kimsesiz bir sokak arkasý kadar soðuktu.. Üþüdüm be dostum hemde delicesine... Ama korkmadým karanlýktan biliyordum elbet bir ýþýk parþasý vuracaktý yamaçlarýma.. |
|
1286
|
|
|
|
...Sevmek, hayatýn þifresini çözen bir anahtar, yaþantýnýzý anlamlý hale getiren bir týlsým gibidir. Çünkü sevmekle içinize ve ruhunuza pozitif bir enerjinin dolmasýný saðlarsýnýz. Bu sayede ufkunuz öylesine geniþler ki, bu güzellik sizden etrafýnýza bir |
|
1287
|
|
|
|
Sýcacýk bir rüzgar esti,yapraklarýn melodileri... Ve bir dakika bakýþtýk. O derin sevgi dalgalarýný anlýyorum, kýrýk mavi, bazen de yeþile çalan gözlerinden... |
|
1288
|
|
|
|
Ruh mayasýný mayamýza tutturmaya çalýþtýðýmýz
O mübarek duygu selini yaþamak istediðimiz o adamý o kadýný arar dururuz. |
|
1289
|
|
1290
|
|
1291
|
|
|
|
Suya aþk düþer mi diyeceksiniz?
Ben de düþmeyeceði/yazýlamayacaðý kanaatindeydim.
Deðil suya aþkýn, kâðýda bile yazýlmayacaðýna inananlardandým.
Aþk suya düþünce;
Aþk suya düþünce…
|
|
1292
|
|
|
|
Ýkimizde Özledim Diyemeyecek Kadar Uzak Kaldýk Birbirimize... |
|
1293
|
|
|
|
... þimdi bedeni genç kýz havasýnda, ruhu 40-50 yaþlarýnda bir kadýn gibi hissediyorum kendimi ve her kes beni gencecik mutlu biri sanarken, ben yine her defasýnda yataklýk yapýyorum bedenimle birlikte bu gülünç yalana... |
|
1294
|
|
1295
|
|
|
|
Her dalýnda çiçekler açan bir bahar olamadým ömrünün son deminde affet… Lakin yüreðin yüreðime deðdiðinde duyamadýðýn sessiz çýðlýklarým karýþýrdý geceye, hiç bilmedin. Nefesin saçlarýma deðdiðinde rüzgarlý bir Eylül gününde buldum kendimi. Gözlerimi çaldý yaðmurlar, ufka bakan kirpiklerimden özlemler akýttým sana doðru. Sevdalý bir mektup olup savruldum, ümitsiz bir heyecan ile avuçlarýnda can bulduðum hayattýn sen… Kirpiklerine dudaklarým deðdiði vakit düþlerimde, yaþamanýn daha kutsal bir amacý yoktu gönül memleketimde. Ne garip… Þimdi senden yadigar hüzünlerimle tam oluyor eksiklerim. Bir de þu hasret dedikleri sancý olmasa… |
|
1296
|
|
|
|
Gökyüzü ve yeryüzü bembeyazdý. Gecenin tam ortasýnda, soðuk beyazlýk tarlasýnda yürüyordum. Ölmek ne kolaydý ve sensizliði taþýmak ne zor |
|
1297
|
|
|
|
Sürekli yazmak istediðim mektuplarýn ilki bu..Ýnþallah gerisini de getirebilirim.. |
|
1298
|
|
|
|
-Ama gidiyorsun. Beklide yapmacýk bir gülümseme, takýlýp o gülümsemenin peþine…- |
|
1299
|
|
|
|
Olmadý sözleri çýnlayacak kulaklarýmda ve her uçurumda kendimi bir kez daha atacaðým boþluðuna.Saniyeler süren düþüþüm saatler sürecek biliyorum... |
|
1300
|
|
|
|
Takýlýp kaldým yapraktaki çiy tanesine. Yaðmularý sevmek varken, ben birazla yetindim. Biraz sýcaklýk yetti bana karlý havalarda. Birazcýk sevgi istedim yürekten konuþanlardan. Biraz ýþýk yeter dedim, zindandan hayatýmda. |
|