• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1301
|
|
1302
|
|
|
|
Sensizliðin adý yok bu diyarda,her sokakta baþka renk gözlerin,her karanlýk hayatýnýn buðusunu taþýr gecelerine… |
|
1303
|
|
|
|
Veda etmek yok dedin giderken usul usul
Geldiðimde görürsün býraktýðýn kýz nasýl |
|
1304
|
|
1305
|
|
|
|
Kadýnýn gidiþi ve erkek gözünden seyri... |
|
1306
|
|
|
|
eteklerinde akþamlarý özlüyorum anne...dualarýnda gücünü özlüyorum,buklelerinde ayazlarý....bir gece vaktinde ellerini özlüyorum anne... |
|
1307
|
|
|
|
"Bu kez eðilmeyecek satýrlarým, üç kuruþluk aþkýnýn karþýsýnda. Bu kez, ucuzca gidiþine pahalý duracak, adam gibi kalýþlarým" |
|
1308
|
|
|
|
Ve Sevgili!
Sensiz, yýkýk bir kentin uðultusuzluðun da haps olmuþ paslý yüreðim… Razý olmuyor, yakasýna yapýþmýþ gözlerinden firara. Sövesim geliyor… Hasret yanýðý kokunu benden esirgeyen namussuz rüzgara.
|
|
1309
|
|
|
|
Bir daha hiç dönmeyecek olaný bekleyiþ. |
|
1310
|
|
|
|
Ey sevgili, ateþlere atýp beni kaçýyorsun þimdi de. Fýrtýnayý koparýp kutuplarýndan beni devrilmelerimle baþ baþa býrakýyorsun. Yangýným duman duman göklere ulaþtý kaldýr baþýný. Feryadým daðlarý taþlarý aþtý bir Ferhat gibi, ulaþmadý mý semtine. Peçeler çekip gözlerine yorma beni, harab eyleme içimi boðma karanlýklara. Ýndirme kirpiklerini gözlerinin üstüne ne olur. |
|
1311
|
|
|
|
Kimse, sen gibi heyecanlandýramadý beni. Kimse sen gibi üzemedi. |
|
1312
|
|
|
|
Okul sýralarýnda aþýk olan, en iyi arkadaþý tarafýndan ihanete uðrayan kiþinin hikayesi... |
|
1313
|
|
|
|
Böylece kayýp yollarý bulup, geçebilecekti ama hiç gökyüzünü görmeden... |
|
1314
|
|
|
|
Anýlarýmýn kayýtsýz þartsýz sahibisin. Ýsimlendiremediðim bir renksin. Siyahýn asaletini ve matemini harmanlayýp sakladým vedamda. Mavinin bana ait tüm tonlarýný çizdim ömür haritana. Kýrmýzý ateþti, tutuþturdun tutuþtum; utangaçlýðý emanet ettiðim gecele |
|
1315
|
|
|
|
anlatabilmek seni... en yüklü duygularla yaþanmýþ sevdalarýn, yanýnda ancak keleme kalabilecek büyüklüðünü anlatabilmek... |
|
1316
|
|
|
|
En son bir pazartesi sabahýydý seni görüþüm. Ve bittiði gündü o gün. Bilseydim o gün sana daha çok sarýlýrdým, kokunu benliðimle tanýþtýrýrdým. Kokuna hasretim, sesine, tenine... En çok da neyi biliyor musun? Ýyi ya da kötü her anýmýzda binlerce sevgi sözcüklerini bir köþeye atýp söylediðimiz o "CANOM" kelimesine... Bana canom demeni çok özlemiþim... |
|
1317
|
|
|
|
“savaþacak gücüm olsaydý,kalýr savaþýrým demiþtin” bu sana ait olan son cümleydi… |
|
1318
|
|
|
|
Ben sana çocukluðumdan vurgunum.Seni büyüttüm içimde,ben büyürken sen olgunlaþtýn,sen büyürken içimde ben küçüldüm.Hüzün akþamlarýnda senin hayaline sarýlýp uyudum.Tüm çýkmaz sokaklarý sensiz yürüdüm. |
|
1319
|
|
|
|
akla gelen sözcüklerden örülü garip gelen ve giden adresinin belli olmadýðý, sadece gönderenin belli olduðu, ancak kime gönderileceðinin asla bilinmediði bir mektup denemesi. |
|
1320
|
|
|
|
Mustafa Necati Özfatura'ya ithafen bir deneme... |
|