• İzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aşk |
1401
|
|
|
|
|
Masalımıza cümleler kurmak direnişimdi, kocaman tanklarına karşı, avuç kadar taşlarımla...
|
|
1402
|
|
|
|
|
çık içimden kötü tarafım..... |
|
1403
|
|
|
|
|
bugün bir denemenin ağzından yazarını dinleyeceksiniz..
size yazarımı ne kadar sevdiğimi anlatacağım.. |
|
1404
|
|
|
|
|
Ne zaman bir reyhan kokusu duysam, annem kokar her yan. |
|
1405
|
|
|
|
|
Sevdiğimin gözlerine yazılan hayaller |
|
1406
|
|
|
|
|
Çok sevdiğini söylediği halde birbirine hakaret eden, saldıran, aşağılayan, üzen; maddi ve nefsani çıkarıyla çatıştığında anında sırtını dönen kişilerin yaşadığının adı tutku değildir. İman etmeyen kişi gerçek aşkı-hak dinlerden gelen tutku kavramını- duymuştur; bilinç altında onu arar, ancak bulamaz. Mümin ise bunu bilinçaltında bilir ve en önemlisi yaşar, Yüce Allah ona yaşatır. Çünkü bu özel duyguyu ve özel sistemi Allah mümin için yaratmaktadır.
|
|
1407
|
|
|
|
|
Yalnızlığın yansımaları, meraklı bir duvarın aracılığıyla dile geldi ve düşündürdü beni. Yansımalar, yalnızlığa dairdir. Aynalar hep duvarda var aslında,
Baktığımızda, yüz yabancı değil. Ardındaki sır da, bir dolu insan. Alkış tutsa da, içinde insan, hep yalnızlığıyla baş başa kalan. Yaz dedin, yazdım yalnızlığım,
İçimi kanatan kırılganlığım, sözlerinde. Ama silgisi yok dil yarasının. Git dedin, gittim, içimde yalnızlığım.
|
|
1408
|
|
|
|
|
Artık şarkılarımın en ızdıraplı güftelerisin sinemde.Yazılarımın en girift satırları,şiirlerimin en hüzünlü kafiyeleri.Tebessümle çiçeklenen yüzünü saklıyorum gönlümün en derin bölgelerinde,
geriye dönüp son bir kez kocaman bir iç çekiyorum pişmanlıkları |
|
1409
|
|
|
|
|
Gözlerindeki "doğuştan masumiyet"i gözlerimin önünden silip atabilmek için kaç damla daha gözyaşı akmalı günahkar gözlerimden..? |
|
1410
|
|
|
|
|
Öyle derinden dokundum ki onlara
Sadece okşadığımı değil, adeta onlarla seviştiğimi söyledin
Bu terim hoşuma gitmişti
İnsan sevişmeden de hazzın doruklarını yaşayabilirmiş
Bunu bana sen öğretmiştin.. |
|
1411
|
|
1412
|
|
|
|
|
Benim dağlarımda mevsimler değişmez. Gelmez ne yaz, ne ilk, ne de sonbahar. Yağan tipi, kar; esen boradır benim dağlarımda sevdiğim. Bağlarım yeşili unutmuş; börtü, böcek, kuşlarla zamansız bozulmuştur benim..
|
|
1413
|
|
|
|
|
Ayaklar iğrençtir aslında bazı zamanlarda. İnsanı hatalara götüren, akılsız başın derdini çeken et yığını ucu bir beşlik edilmiş ama değeri yerine göre bin beşlik eden ayaklar. Ayrılık zamanlarında insanları taşıyan, o anda bir kere olsun yolunu şaşırmayan, o anda dünyanın en gereksiz beden uzuvlarından biridir işte. |
|
1414
|
|
|
|
|
Şimdi beni iyi dinleyin. Gözlerimin arkasındaki kum fırtınasının rüzgarını merak edenler, iyi dinleyin. Her fırsatta “Nerdesin, aklın nerde?” diye soranlar, iyi dinleyin. Dünyanın yanlızca bilinen karalardan ve denizlerden ibaret olduğunu sananlar siz dâhi iyi dinleyin. Birazdan öğreneceksiniz siz yanlızlığıma tecavüz etmeye çalışırken nerede olduğumu. Ama önce hepinizi uyarmalıyım yüreği tütmeyen hiçkimse anlayamayacak anlattıklarımı. |
|
1415
|
|
|
|
|
Bugün doloaşmak için bambaşka hislerle yola çıkıyorum....... |
|
1416
|
|
|
|
|
Sana gelseydim ve bitseydi bu amansız hastalığım!
|
|
1417
|
|
|
|
|
Yağmur altında dolaşmak sevgili ile ne kadar güzel ise, yalnızlığın şemsiyesini alıp dolaşmak o kadar acı verir insana |
|
1418
|
|
|
|
|
Rüzgar ol, yüreğimin dağılmış hatıralarını avuçlarıma topla. Bahar ol, yağ saçlarıma. Dizlerine eğilmiş yüreğimi tutup serçenin gözyaşlarına bırak. Ya da yapamıyorsan onca şeyi, bari ölüm ol, çık karşıma. Avuçlarından kanatlanayım sonsuzluğun sessiz semasına..Neden diye sorma, seninle aynı vakit doğma şansını yakalayamadım lakin senin gözlerinde ölmenin ödülünü ve onuru bana ver sevgili..
|
|
1419
|
|
|
|
|
Rüya oldduğunu düşündüğüm şeyler yaşıyorum. Unutamam diye adına şiirler yazdığımı bir güne siliyorum. Saltanat sürdüğü rüyalarıma başkasını geçiriyorum. |
|
1420
|
|
|
|
|
Aşkta mutluluk yok, aşktaki mutluluğu, aşkı yaşayan kahramanlar yaratır. 18 yıl sonra bile olsa.....
|
|
Anasayfa
