• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1861
|
|
|
|
Ve þimdi seni özlediðimi bile anlayamayacak kadar uzaksýn benden... |
|
1862
|
|
|
|
Mayýs ayý hýrsýzlýk yapýlmasýný söylüyor diðer aylar ise sadakati emrediyordu. |
|
1863
|
|
|
|
Ýçimizdeki en güzel þeyi yok ediyor,sonrada onu bulabilmek için yollara düþüyoruz...biz insanlar ne kadarda aptalýz! |
|
1864
|
|
|
|
Susma ! Yeter artýk çok yoruldum bu yolda..ne olur susma..bir iþaret ver konuþmasan bile yaþam belirtisi ver bana..yaþayamýyorum olmuyor..yapamýyorum.. |
|
1865
|
|
|
|
En maviydi gözlerin. Denizler, hatta okyanuslardan bile mavi. Mavilerden mavi. Ýnsanýn içine iþleyen, bir býçak gibi saplanan mavi. Güzelliðiyle öldüren mavi. |
|
1866
|
|
|
|
kendini,duygularýný ve aþkýný aldatanlar bu sizin için |
|
1867
|
|
|
|
Aþkýn dev boyutlarý karþýsýnda çok küçüksün sen daha. Bilmezsin bir yaprak gibi nasýl savrulacaðýný saða sola. Aþk dilde deðil yürekte yerleþmeli gülüm. Sen bakma herkesin aðzýnda dansettiðine. Dudaklarýnla deðil yüreðinle haykýrmalýsýn aþký gülüm. Bir zehir gibi dolaþýr aþk damarlarýnda ince ince. Bilmezsin nasýl yayýlacaðýný her bir anýna; gününe gecene. Korkarsýn sevdanýn gücünden gülüm bir kere yerleþti mi aþk hücrelerine…Korkutacak kadar sýzmak istemiyorum kelimelerine…
|
|
1868
|
|
|
|
Kala kala sadece ve sadece o kelimeler arasýna yerleþtirilen birkaç küçük nokta kalmýþ. Sadece üç nokta… Apostroflar yokmuþ artýk, virgüller de çoktan yitip gitmiþ geldikleri masallar alemine... |
|
1869
|
|
1870
|
|
|
|
Bazen mavi, bazen mor renge dönüþüyorum. Sonra hayatýn griliðinde kayboluyorum. Aþk hayatýn griliðine karþý koymaktýr. Aþký kaybettiðimde renklerimi yitiriyorum. Ýþte sizlere aþka dair renkli sözler: Sana kök salsam. Sen de erik çiçeði gibi açsan. Çiçeði burnunda aþk yaþasak. Hýzla düþen uçak gibi senin yüreðine düþsem. Senin için nasýl paramparça olduðumu yüreðinde hissetsen. Soba dumanýndan zehirlenmek ne ki aþkýn gýrtlaðýmda soba borusu. Her kelimenin ucu kalemin ucundan sivridir. Aþk en sivridir. |
|
1871
|
|
|
|
Nice insanlar vardýr etrafýmýzda, yaþadýðýna hayat denmez, nice insanlar da vardýr ki, çoðunun yaþadýðý hayatý beðenmez. |
|
1872
|
|
|
|
günlerdir beklediðim an gelmiþ, sonunda onu görebilmiþtim... |
|
1873
|
|
|
|
ama þunu unutma ki her kapýyý kapayýþýnda ben yeni ellere açtýrýyorum.! |
|
1874
|
|
1875
|
|
|
|
YALNIZLIÐI ELLERÝME KARANLIK BÝR GECE GÝBÝ VERDÝÐÝN GÜN SÝLDÝRDÝM KAYDIMI YAÞAMAKTAN.
Gittin...
Denizsiz,siyah kentlerin geceleri uyuyamayan kaldýrým bekçisiyim artýk,cümlelerim yanký,ellerim ayazýnda sokaklarýn.
|
|
1876
|
|
|
|
biri ölür, biri kalýr
biri öldüðüyle kalýr
biri yaþadýðýyla
|
|
1877
|
|
1878
|
|
|
|
sana kal diyemedim giderken ardýndan... |
|
1879
|
|
|
|
Bir gün büyüdüðümü anladým ve bir ada kurdum kendim için masmavi derin sular ortasýnda yeþilliðiyle gözleri çivi yapýp kendine çakan,küçük-þirin bir adaydý yüreðimde ve benliðimde canlanan nadide varlýk… |
|
1880
|
|
|
|
Yazýn bu sýcak günlerinde yürüyen adam, onu bir yaðmur gibi beklediðini anlatýr. |
|